Mijn moeder was zeer vermoeiend het voorbije weekend. Ik begrijp dat wel. Maar zelf lijd ik ook onder de situatie en ik vrees dat ze dat niet voldoende beseft. Anderzijds kan ik er moeilijk tegen haar over klagen, toch? Zijn er nog mensen voor wie dit herkenbaar klinkt?
Mijn moeder vecht al zes jaar tegen kanker. Mei vorig jaar ging ze plots snel achteruit, waardoor ze zelfs niet meer zelfstandig uit bed kon. Ik heb haar in huis genomen om samen zoveel mogelijk mooie momenten uit haar laatste jaren te halen, al gaat het ook gepaard met veel verdriet.
