het is het minste dat ik voor mijn lieve echtgenoote kan doen
Door haar dementie en ziekte van Parkinson heeft ze heel veel hulp nodig.
Het is voor mij een zware last en weet niet altijd hoe haar het best te helpen.
Mijn mama heeft terminale kanker en mijn vader is depressief. Ik ben een dertiger met een jong gezin. Ik zorg voor mijn ouders omdat ik ze graag zie en omdat ik mijn verantwoordelijkheid wil opnemen als dochter om goed voor hen te zorgen. Ik wil nog zoveel mogelijk mooie momenten beleven, maar de combinatie met werk en gezin is zwaar.
Om dat ze mijn moeder is, en dement is en zelf niets kan. Ze verblijft wel in een zorgcentrum, maar er zijn ook nog bijkomende zaken, zoals was, boodschappen, soms helpen bij de voeding, haar verzorgen, en dergelijke.
Mama is een vrouw uit de duizend en heeft door haar ziekte (Alzheimer) hulp nodig.
Papa is 80 jaar, zwaar zorgbehoevend en heeft ook hulp nodig.
Mijn moeder is alleen komen te vallen na het overlijden van mijn pa en heeft het erg moeilijk met het verwerken van dit verlies. Ze kan zelf niet met de wagen rijden en is afhankelijk van een ander voor verplaatsingen. Daarbij kampt ze met incontinentieproblemen die haar vaak belemmeren het huis uit te gaan. Ik probeer haar te helpen.
Kerstavond hebben we gevierd met de familie namelijk mijn schatje, de dochter met partner, de kleindochter met partner, de achterkleindochter en -zoon. Inderdaad een viergeslacht. Dat was een heel gezellige avond. Oudejaarsavond hebben we onder ons beidjes gevierd met tepannyaki.
bedankt voor jullie medeleven , een reden te meer om onze partners ten volle bij te staan
Mijn echtgenote is weinig mobiel, verplaatst zich, ook binnenshuis, met een hulpmiddel. Ik ben zelf nog in goede doen, en oost west thuis best.
