Sinds twee jaar kampt mijn moeder met dementie. Omdat ze nu echt niet meer zelfstandig kan leven, heb ik haar in huis genomen. Ik had toch plaats over in mijn appartement, want ik ben 9 jaar geleden gescheiden. Soms is het wel zwaar. Ik ben vaak erg moe en kan minder doen wat ik wil. Maar voor haar doe ik het graag!
Mijn buurman Jean heeft kanker. Zijn vrouw kan de zorg niet aleen aan. Daarom help ik beetje mee. Samen gaan wij soms wandelen, ik doe boodschapen en kook ik een paar keren per week. Ik doe het graag, want Jean was altijd vriendelijk voor mij.
Vorige jaar kreeg mijn mama een beroerte. Zo ineens. Ze is nu half verlamd en kan niet goed meer babbelen. Papa is al paar jaar dood en ik ben haar enige kind. Dus ik moet zorgen voor haar. Ik vind dat normaal. Maar het is wel hele zwaar. Zeker omdat het voor mij al moeilijk genoeg is hier in België.
Mijn partner heeft een erfelijke oogaandoening nl. Retinitis pigmentosa en zal hierdoor stilletjes aan blind worden. Hij is ook al moeten stoppen met werken, autorijden, ... Heeft een curcus gevolgd bij de Brailleliga om zich te behelpen met hulpmiddelen zoals een witte stok, mogelijkheden onderweg, obstakels.Nachtblindheid, ...
Mijn echtgenoot heeft de diagnose gekregen in 2011, ik doe nog alles alleen maar wordt wat moeilijk grtjs Rosette
An is geboren met het syndroom van Down.
Als moeder wil ik haar gelukkig maken.
Mijn mama is weduwe, 80j oud, woont nog alleen, heeft hulp nodig bij het wassen, koken, boodschappen, transport want kan zelf niet met auto of openbaar vervoer.
Alle administratie houd ik bij, betalingen, beheer van de financiën.
Sinds maart 2018 hulp in huishouden 3x per week en verpleging voor toilet alle dagen.
Mijn vrouw is hart-en niergetransplanteerd. Door de medicatie tegen de afstoting heeft ze verkalking van haar aders waardoor ze wonden heeft aan de voeten. Er zijn ook tenen geamputeerd aan de voeten waardoor ze moeilijk kan stappen.
24 jaar hemeplegie na operatie anorisma hoofd.afasie patient.erfelijk.
