Liefde, genegenheid, dank, respect voor mijn man waaraan ik 40 jaar geleden mijn jawoord heb gegeven met de belofte voor elkaar te zorgen in goede en kwade dagen, in ziekte en gezondheid. Maar met wie ik vooral hoop oud te kunnen worden en nog te genieten van de kleine dagdagelijkse dingen die wel nog kunnen omdat we ze samen beleven.
Omdat hij niets meer kan, we helpen met de was , poetsen, strijken,medicatie klaar leggen, boodschappen doen, karweien binnen en buiten
Mijn dochter heeft tubereuze sclerose (zwaar mentaal gehandicapt)
Mijn vrouw is rolstoelpatiënt voornamelijk omdat ze gewrichtsaandoeningen en rugklachten heeft. Daardoor is het voor haar zeer moeilijk om dagtaken uit te voeren, meer dan een paar honderd meter te lopen, zich te kleden enz. Door dat alles is ze grotendeels afhankelijk van hulp en die tracht ik zo goed mogelijk te geven.
Moeder woont in rusthuis
Vader recent overleden (februari 2018). Woonde ook in rusthuis, had Alzheimer.
Ik beheer de administratie, bankzaken, doe haar wekelijkse was en extra boodschappen
Mijn man heeft de ziekte van huntington .
Ik zie hem stilletjes achteruitgaan en we kunnen er niets tegen doen .ik zou zoveel meer voor hem willen doen maar niets zal zijn ziekte tegenhouden .
Wij zijn 40 jaar getrouwd en ik zorg dag en nacht voor mijn echtgenote die MS heeft .
