Intussen zijn we een jaar verder en zitten we in een ander verhaal.
Mijn echtgenoot heet 2 weken in het ziekenhuis gelegen met een ruggewervelfractuur ten gevolge van een val. Maar daar kon hij niet langer blijven, alhoewel hij nog absoluut niet zelfredzaam was, omdat een fractuur uit zichzelf moet genezen.
Voor revalidatie opname kwam hij niet aanmerking,volgens behandelend geriater, daarvoor had hij een heup moeten breken...
Dus blijft enige optie privé revalidatiecentrum waar hij in de loop van de week dat hij er nu is van dag tot dag achteruit gaan. Hij kan niet meer stappen, eet niet meer, heeft de moed volledig opgegeven.
Gelukkig heb ik met mijn 16 jarige expertise in Parkinson zorg geleerd om me niet te schikken in ‘doktersadviezen’ zonder zelf alles uit te pluizen.
Hij komt wel degelijk in aanmerking voor gespecialiseerde Parkinson revalidatie. Volgende week kan hij hiervoor terecht in Inkendaal . nu maar hopen dat we niet ‘te laat’ zijn.
Ik ben de jongste van 5 kinderen. Ik ben tot op heden alleenstaande. Op een bepaald moment heb ik het ouderlijk huis gekocht en beslist dat mijn moeder bij me zou blijven. Dit jaar wordt ze 90. Ik werk momenteel voltijds. Het gaat nog vrij goed met haar maar toch neem ik al veel taken van haar over omdat het voor haar te zwaar wordt.
Mieke is mijn echtgenote sinds 1959.In 2002 begon de ziekte van Parkinson te manifesteren. Nu is zij in een fase gekomen dat zij meer en meer de symptonen van de ziekte van Parkinson te ondergaan. Voortdurend is mijn aanwezigheid nodig : het vallen verhinderen, hulp bij eten en aan tafel gaan, aansluiten duodopapomp, toilet, enz.
Mijn moeder, weduwe, heeft Alzheimer en wil thuis blijven wonen. Ik ben haar enige dochter
Onlangs heeft mijn moeder een te grote hoeveelheid aan pijnmedicatie genomen waardoor ze volledig van de kaart was en ze ook nog moeite had met spreken. Na een week in het ziekenhuis was alles in orde en mocht ze terug naar huis. Wel spijtig dat geen enkele arts de moeite genomen heeft om ons te spreken, of ons in te lichten over wat ze nu moet doen. Eenmaal thuis is er bijna geen controle op haar medicatie, daar ik fulltime werk kan ik niet constant bij haar zijn. Ik heb haar medicijn kast leeggemaakt en heb zeker 10 dozen pijnmedicatie gevonden. Spijtige van de zaak is dat haar huisarts haar al terug nieuwe medicatie heeft voorgeschreven. Ook al beloofd ze mij dat ze bijna niets meer neemt, toch geloof ik haar niet en dat maakt mij verdrietig en boos!
Mijn moeder is alleenstaand en woont nog op zichzelf. Ze is hartpatiënte en heeft reuma. Hierdoor is ze slecht te been en kan ze nog heel moeilijk zich buitenshuis begeven. Daarom doe ik haar boodschappen, maak en breng ik haar geregeld een warme maaltijd, ....
Donderdag begrafenis van een zeer goede vriend. Is dat eigen aan het ouder worden? Survival of the fittest? Het plotse overlijden is hard aangekomen. Eén van de linken in mijn vriendenkring is afgebroken. De muren rondom ons worden steeds nauwer. Geef me maar vlug veel zon en ruimte om te fietsen. Het is tijd voor een nieuwe lente.
mijn ex-man Ben heeft schizofrenie, hij woont alleen . Kan niet functioneren in de maatschappij en ziet niemand. hij heeft een sterk vergroot hart en kan daardoor beweegt hij heel weinig en hij is enorm moe.
Mijn mama is zwaar hulpbehoevende en woont bij mezelf en mijn partner in .
Wij zijn momenteel bezig mer het verbouwen van onze woning waarin ze haar eigen stukje zorgwoning zal krijgen .
