Oude mensen met geen familie meer. Weinig omkadering. En op de sukkel. Ik help met boodschappen doen, eten maken, bedden verschonen, algemene hulp.
mijn mama heeft jong dementie en een spierziekte ,waardoor ze dus zowel lichamelijk en psychisch hulp nodig heeft.
door de loop der jaren en het verslechteren van de ziektes is ze dus heel behoevend geworden
Mama is sinds 10 jaar weduwe.
Is plots zeer erg bezorgd over de toekomst, en kan geen taken meer zelfstandig uitvoeren Momenteel opgenomen in zoejnhuis, maar wenst terug te kerren naar haar woning.
Heeft het mentaal zwaar met huidige situatie, Ik ga dagelijks langs met verse eten, doe de boodschappen en vervoer naar kapster enz
Danny De Vree is mijn man, mijn lieve man. Hij heeft buikvlieskanker en heeft reeds4 zware operaties achter de rug (laatste was HYPIC)
Ik ben de enigste die hij toelaat om voor hem te zorgen.
Mijn moeder heeft COPD. Mijn vader is dementerend (geen diagnose). Mijn vader moet zowat alles doen, maar is eigenlijk hier niet meer voor in staat. Hij heeft zich letterlijk ziek-gezorgd. Van de huisdokter krijg ik geen enkele hulp. Alles in het kader van privacy. Na een lange strijd gaan ze nu eindelijk naar het rusthuis...
Mijn mama is zorgbehoevend. Een hele tijd heb ik dit niet ingezien. Maar met kleine zorgende acties kwam ik tot een beter inzicht.
mijn mama is al 15j alleen na de dood van mijn papa. haar volgende partner is 5 jaar geleden gestorven. ze is dit jaar erg ziek geweest. ze heeft altijd haar uiterste best gedaan voor mijn broer en ik.
Na 18 beurten met de nieuwe chemo-kuur kregen we in november voorzichtig positief nieuws: dit keer heeft de therapie gewerkt en blijkt uit de ct-scan dat de longtumoren verkleind zijn. Dit was voor ons eindelijk goed nieuws. Al weten we dat genezing niet mogelijk is toch waren we blij met de uitslag omdat we hierdoor toch weer wat extra tijd krijgen. Momenteel wordt er geen verdere behandeling gegeven en volgende maand volgt opnieuw een controle scan-onderzoek.
Het minder goede nieuws is echter dat Jonah na al die behandelingen mentaal heel erg achteruit is gegaan en dagelijks kampt met geheugenproblemen, concentratie moeilijkheden, verwarring...
Uit een hersenscan blijkt, gelukkig, dat er geen sprake is van beginnende dementie en evenmin zijn er metastasen.
Alles wijst er op dat het gaat om nevenwerkingen van de chemotherapie en dat het wellicht onomkeerbaar is.
Zij beseft dit heel goed en het maakt haar erg verdrietig. Maar er groeit tussen ons een warme innigheid en we zijn echt een steun voor mekaar. We blijven dapper verder onze weg gaan en we zijn blij en dankbaar met elk klein, mooi moment dat ons deugd doet. Jonah en Iris
