gepensioneerde 94 jaar
loop met krukken
mag/kan niet meer met wagen -fiets rijden
hulp bij nemen medicatie opvolging
Het is mijn schoonmoeder en ze woont naast mij.
Ze is 91 jaar en heeft hulp nodig in het huishouden.
Kuisen wassen eten maken,daar heeft ze het al heel moeilijk mee.
Bed opmaken en medicatie vuilbakken leeg maken,daar heeft ze hulp bij nodig.
Ook de betalingen van de rekeningen.
Omdat ze mijn dochtertje is. Een dotje dat het net wat moeilijker heeft in het leven door haar meervoudige handicap.
Uit liefde, uit bezorgdheid, uit een plichtsgevoel, om vereenzaming geen kans te geven. Ik doe dit graag voor mijn man die diabetes heeft, maar ikzelf ben ook al bijna 2 jaar ziek na een burn-out gevolg door een depressie. De laatste 2 maanden heb ik ook nog continu pijn, waardoor ik als mantelzorger dagelijks over mijn grenzen ga.
Mijn echtgenoot is sedert verschillende jaren een Parkinson-patiënt, had al twee hartinfarcten en nu sedert opname en verschillende weken verblijf in het ziekenhuis wegens longontsteking, heel zorgbehoevend. Zorg die ik alleen verstrek maar die ook voor mij, gezien mijn leeftijd, niet meer zelfsprekend is.
Ik leerde Pancho een 7-tal jaar geleden kennen; hij was toen 56 (en ik 38)... We zijn inmiddels enorm aan elkaar gehecht geraakt, en zo ben ik in de mantelzorgrol beland (hij deed een zwaar herseninfarct; hij herstelde vrij goed, maar is door onder andere ook zijn levensstijl heel vroeg "oud" geworden
Mijn partner heeft in 2009 een hersenbloeding gehad met als gevolg dat hij een blijvende handicap heeft en hulp nodig heeft.
echtgenote is zeer slecht te been, kan nog moeilijk trappen doen, spreken gaat steeds moeilijker, fietsen/wandelen/winkelen/sociale activiteiten/gesprekken, etc. gaan niet meer, gedachten verwoorden gaat steeds slechter, horen gaat achteruit, actualiteiten zijn niet meer interessant. . .
Mijn man heeft Alzheimer, de diagnose is gesteld in november 2018 toen hij 62 jaar oud was, juist op pensioen. Zelf ben ik verpleegkundige in een woon- en zorgcentrum en heb tijdens mijn werk te maken met bewoners met dementie. Ik wil mijn man zolang mogelijk zelf verzorgen. Wij hebben geen kinderen, ik sta er dus wel alleen voor.
