Als enige zoon zorg ik voor mijn hoogbejaarde ouders. Mijn moeder, 81 jaar, is zeer slechtziend, mijn vader 85 jaar is doof en herstellende van een longtumor.
Zij wonen nog steeds zelfstandig maar kunnen hun administratie noch hun boodschappen zelf nog doen.
Omdat ik het mijn plicht vind als kind voor mijn zorgbehoevende moeder te zorgen
Mijn ex-partner is al een hele tijd opgenomen met psychische klachten. We hebben samen een tweeling van bijna 17. Ik probeer zoveel mogelijk voor haar te zorgen.
Het is de evidentie zelf dat je er alles aan doet om je alleenstaande vader te helpen met taken die voor hem te moeilijk of onmogelijk zijn geworden. Dit is bevorderlijk voor zijn welzijn en comfort.
Mijn echtgenote lijdt aan Alzheimer en heeft veel begeleiding nodig.
Mijn echtgeote lijdt aan Alzheimer en heeft begeleiding nodig in vele functies.
Na een kleine ingreep achter zijn knieprothese werd hij wakker met een dropvoet. Verder heeft hij arthrose in al zijn gewrichten
Hij heeft 5 jaar geleden een herseninfarct gekregen en is links volledig verlamd.
Hij heeft geen partner en geen kinderen, dus lijkt het me logisch dat ik de zorg overneem. Mijn ouders zijn ook al op leeftijd.
Ons mama is 94 jaar woont nog zelfstandig maar is zeer slecht te been dus kan geen boodschappen meer doen ook andere taken worden door mij gedaan
