Donderdag had mijn moeder een goede dag, ik bedoel helder... Ze liet haar boterham in haar chocolade dessert vallen. Ik viste het eruit en wou het geven met een koffielepel. Maar ze weigerde, toen ik even niet keek had ze de boterham opnieuw in het dessert gestopt! Ze deed dit tot 3 maal toe, toen likte ze haar vingers vol met chocolade af, en heb ik een foto genomen, het was precies een peuter die met eten gespeeld had. Allebei goed gelachen. Dit geeft de moed om te blijven gaan, ook als ze niets zegt...
Rosette is mijn echtgenote. Begin september 2013 heeft ze een zware hersenbloeding gekregen, met als gevolg links volledig verlamd. Ze heeft slikproblemen en is verstandelijk ook niet meer 100%. Ik verzorg haar thuis met de nodige hulp, omdat na 8 maanden revalidatie in een ziekenhuis en instelling dit voor haar het beste is.
Na het overlijden van haar moeder, mijn echtgenote, is de zorg voor dochter automatisch bij mij gekomen
het is mijn zus ,en zij heeft geen kinderen en vermits mijn andere zussen wel kinderen hebben en ik jonger ben dan zij zorg ik voor haar.
Het is dank zij haar dat ik mogen verder studeren heb en dat vergeet ik niet.
