Na het overlijden van mijn schoonmoeder kwam mijn schoonvader is een ernstige depressie terecht. Omwille van een acute crisissituatie hebben we hem in huis genomen. Hij woont ondertussen enkele maanden bij ons en zal op termijn naast ons komen wonen.
Mijn mama is overleden in 2004, ze heeft de kostwinnaar altijd vertroeteld, het oude rollenpatroon hé ...
Gaandeweg heeft mijn vader zich goed weten de te redden. Het helpen is terug gekomen na een opname, na nog een opname een beetje meer hulp ...
Nu staan we op een kruispunt ....
Op 4 nov. 2016 is mijn vader overleden, het rouwproces is zoals voor velen ook voor mijn moeder zeer zwaar. Zij had voor het overlijden van mijn vader al een beroerte, waardoor ze veel last heeft van evenwichtstoornissen. Buitenshuize verplaatsingen zijn moeilijk tot onmogelijk om alleen te doen. Ook binnenshuis heeft ze wel hulp nodig.
Het was ons feestje om het oudjaar met z'n tweetjes te vieren. Ze heeft er duidelijk van genoten, ik had spaghetti gemaakt, dat kan ze goed slikken. Om twaalf uur viel ze in slaap,terwijl het vuurwerk was. Ze is eens weggeweest uit de kliniek en knapte er helemaal van op terwijl ik blij was met haar gezelschap thuis. Het was een belangrijk jaar geweest en een goeie start van het nieuwe.
Omdat ik mij vader graag zie!mijn vader wordt over 1 weekje 85 jaar,maar door zijn operatie,van in november,kan hij echter niet meer in zijn huisje alleen functioneren,vandaar dat hij nu bij ons thuis is.
Omdat hij graag nog in familiale kring is,dat zo wel altijd iemand ziet en er iemand hem kan bijstaan voor hulp
Mijn moeder is 89, woont zelfstandig. Ze is erg afhankelijk van thuis- en mantelzorg ivm diabetische voet, die -ook na amputatie van een stukje van haar voet- maar niet wil helen. Ik bezoek haar 2 á 3 keer p/w (zij woont in Doorwerth, ik in Zutphen) om haar te begeleiden naar de vele ziekenhuisafspraken of om leuke dingen met haar te doen
voilà , de kogel is door de kerk ; wij gaan een aangepaste woning bouwen vlakbij ons oudste dochter ? mijne schat kijkt er vol verlangen naar uit : meer zelfstandigheid , dichter bij de kleinkinderen ! een fantastische start !
Vorige woensdag ben ik met mijn partner naar de oogarts geweest. Hij moest er een kleine ingreep ondergaan om nastaar aan één oog te verwijderen. We waren niet zeker dat het ging lukken omdat hij zijn hoofd niet recht en niet stil kan houden. Het ging echter prima en volledig pijnloos! Hij ziet nu opnieuw helder door dat oog en hij is superblij met het resultaat. Het mag af en toe ook eens meevallen!
Mijn moeder heeft alzheimer, zelfredzaamheid mindert. Hulp met boodschappen, papierwerk, inname medicatie, doktersbezoeken, ...
