Als echtgenoot sta ik het dichtst bij deze persoon, dus neem ik de zorg voor deze persoon met liefde op.
Wil mijn partner zo lang mogelijk en liefdevol bij me houden
Mijn man is al jaren dementerend en heeft Parkinson, ik verzorg hem zolang ik kan.
Ik ben 44 jaar samen en mijn partner en deze heeft in 2003 een cva gemaakt en in 2004 een hersenbloeding , daar was ze heel goed van hersteld maar sinds 2008 is dit stilaan beginnen te verslechteren met verschillende nevenverschijnsels. Daarbij is dan parkinson bijgekomen en nu is ze volledig afhankelijk van mij.
Omdat het mijn partner is en we het normaal vinden om te zorgen voor elkaar in goede en slechte tijden
Vader is overleden en moeder kan niet alleen zijn - zoon zorgt tevens 's avonds voor haar. Ik ben blij met de steun van mijn man die goed begrijpt wat het is iemand te verliezen want deze maand is ook zijn papa gestorven aan een hersenbloeding zoals mijn papa
Zo'n slechte ervaring met mijn vader ( die ik onmogelijk thuis kon verzorgen ) in een woon- zorgcentrum, dat ik mijn moeder, die zichzelf voor kinderen en echtgenoot vele tientallen jaren heeft weggecijferd dit niet wil aandoen. Ik zie haar graag en hoe zwaar de combinatie voltijds werk en mantelzorg ook is, ik doe het.