Omdat het een normale zaak is om voor zijn ouders te zorgen wanneer zij hulp nodig hebben.
Aanvankelijk uit financieel oogpunt gaan samenwonen met mijn oudere broer en na enkele tijd gemerkt dat hij toch wel een zekere vorm van autisme had en dat zulks een andere houding van mezelf noodzakelijk maakte; Nu 6 jaar later, is mijn broer(68) zowel fysisch als mentaal echt achteruit gegaan en doe ik practisch het hele huishouden.
Mijn moeder,
Door ouderdom en de diverse kwaaltjes, wordt zelfstandig zijn moeilijker
Ik zorg al vier jaren voor mijn beide ouders (was doen ,alle administratie boodschappen,met hen naar ziekenhuis voor medische controle enz)mijn mama heeft zware diabetis en gezwel op haar longen mijn papa heeft vasculaire parkinson en is daardoor wat levensmoe ,ze zitten nu in assistentenwoning maar ik neem nog steeds alle zorgen op mij
Ik zorg momenteel voor mijn beide ouders ,in afwachting van een poetshulp verzorg ik het huis ,doe boodschappen en doe hun administratie en medicatie
Mijn man verzorg de tuin + huishoudelijke taken zijnde klussen allerhande
ik ben stagair in het woonzorgcentrum Meulenbroek te Hamme. Ik zou graag goed willen zorgen voor mensen die lijden aan dementie.
Het was zijn wens om zo lang mogelijk thuis te blijven.
In juli gingen we nog 1 keer op weekend. Het was heel vermoeiend maar deed hem toch deugd. Hij begon met afscheid te nemen van alles wat hij zag. Alles was voor de laatste keer.
De laatste maanden heb ik voltijds loopbaanonderbreking genomen.
Ondanks de verslechtering van zijn toestand kon hij nog aanwezig zijn op het huwelijk van onze dochter. Goede vrienden kwamen regelmatig op bezoek en nodigden ons uit voor een etentje.
Hij mocht het nog meemaken dat onze oudste zoon overkwam uit Amerika.
Hij kon zijn laatste weken samen beleven.
Met de hulp van thuisverpleging en onze huisdokters kon hij vanuit zijn eigen bed afscheid nemen.
Ondertussen is hij stilletjes heengegaan. Na deze drukke en intensieve weken valt nu de stilte.
