Mijn moeder is 92 jaar en woont nog zelfstandig in eigen huis.
Haar mobiliteit begint achteruit te gaan. Koken lukt nog.
Ik passeer iedere morgen en trek de rolluiken op. ik doe ook de boodschappen, administratie, poetsen nu de poetshulp niet komt wegens corona of bij verlof en nog kleine klusjes. Dagelijks passeer ik meerdere keren
Omdat moeder 25 jaar voor mij heeft gezorgd en het daarna nog niet kon laten.
De partner van mijn schoonmoeder, beiden met een dementie, kan niet meer instaan voor zelfzorg, administratie, was en strijk
Lachen veel, vooral met stommiteiten die wij ongewild en onbewust uithalen.
Deze periode is vooral zéér moeilijk omdat mijn echtgenoot zeer moeilijk te been is en ook een groot risico patient, voor mij is echter elke dag dat ik hem gelukkig zie en "gewonnen" dag die ook mij gelukkig maakt
mijn papa is 83 en hartpatiënt en uitbehandeld. Hij is thuis en krijgt twee keer per dag bezoek van de thuisverpleging voor het wisselen van zijn blaassonde.
Mijn mama is 76 en hoort niet zo goed meer.
Ik ga elke dag langs om papa te wassen. Help hen bij administratie, boodschappen, huishouden, etc...
mijn vrouw heeft myotone dystrofie (ziekte van steinert)waardoor zij zeer afhankelijk geworden is in de dagelijkse huiselijke taken en verplaatsingen