Mijn echtgenote begon drie jaar geleden ernstige symptomen van alzheimer te vertonen.
We hadden tot dan een behoorlijk vlekkeloos huwelijksparcours afgelegd en twee kinderen een voortreffelijke toekomst verzekerd. Ik heb mij voorgenomen om binnen mijn mogelijkheden voor haar thuis te blijven zorgen, met wat assistentie.
Vandaag is mijn zoon jarig!
Gisteren hebben we dat gevierd met de mensen die belangrijk zijn voor hem. Zijn beste vriend die nog steeds niet heeft afgehaakt, zijn oma, lievelingstante, zus et moi. We hadden het restaurant voor onszelf en door de mensen van de zaak werd hij heerlijk verwend. Heel moe maar zo voldaan moet hij vandaag wat recupereren om er morgen terug met veel enthousiasme tegenaan te gaan.
Iedereen heeft genoten en ik doe dat ondertussen al 22 jaar.
Na een week zeuren om de urine op te vangen heb ik het gisteren zelf gedaan. Zoals verwacht positief en opgestuurd. Zal weer infectie zijn en alarm. Pfff, gestichten...
Ik zorg voor mijn vader uit loyauteit en vanuit wederkerigheid. En uit respect voor wie hij was en wie hij is. Misschien ook uit medelijden en vanuit de overtuiging dat ik het leven kan verzachten voor hem.
Gewoon, omdat het mijn partner is, mijn levensgezel en toeverlaat .... en omdat ik hem graag zie. Mijn man heeft 36 jaar geleden een motorongeval gehad met verlammingsverschijnselen van zijn bovenste ledematen en verlamming van zijn middenrif rechts. Door deze letsels is hij chronisch pijnpatient. Hij is bijna volledig afhankelijk van mij
Mijn kind heeft een auto-immuunziekte waarbij het bot wordt aangetast. Er wordt veel tijd gestoken in behandelen en revalideren. Hij heeft dagelijks hulp nodig. Houden van zorgt ervoor dat je de omgeving, je eigen vrije tijd, eigenlijk alles, aanpast om ervoor te zorgen dat hij de beste zorg en behandeling krijgt.
Het was een heel emotionele week. Mijn moeder is verhuisd naar het gesloten gedeelte in het home omdat haar doolgedrag te groot werd. Maar het lijkt weer een hele stap achteruit. Alles gebeurde in samenspraak en alhoewel mijn verstand zei dat dit het beste was mijn gevoelens werden heen en weer geslingerd.
Ik zorg voor mijn ouders mijn vader is niet meer mobiel en zetel tuin bed is zowat de enige beweging . moeder wil zich steeds blijven bewijzen had 10j terug 3 aneurysma daardoor is haar geremdheid wat aangetast maar ze kwam er wonderwel goed uit! Ze willen geen hulp v buitenaf en als enig kind zorg je voor ze...
omdat hij mijn partner is en niemand er voor gekozen heeft om ziek te worden, we hebben ook de belofte gedaan in goede en kwade dagen. We hebben voor elkaar gekozen in liefde.