Mijn vrouw is zwaar ziek en kan niets meer alleen , ik ben dan ook steeds bij haar en indien ik eens naar mijn ontspanning ben dan blijft er iemand anders bij haar.
Tot nu toe lukt ons dat heel goed.
ja wij zijn gisteravond naar een optreden geweest van het muziek v an onze kleinzoon zijn vrouwtje kim het was prachtig .
Ik zorg voor mijn hulpbehoevende moeder, fysisch kan ze niets meer, ze is volledig afhankelijk, ook psychisch gaat ze achteruit. Ze neemt zware pijnstillers, aanleunend bij morfine. Momenteel kan ze zich niet meer verplaatsen. Ik hou ontzettend veel van mijn mama, mijn broers zijn daarvoor zeer dankbaar. We waren altijd dikke vriendinnen
Mijn moeder (79jaar) kan niet goed meer wandelen. Tot aan de viswinkel in Sint-Michiels en terug is al de grootste afstand dat ze nu kan doen. Ze heeft goede en slechte dagen. Dus op de slechte dagen wil ik zijn voor haar.
kleinzoon heeft een beperking aan onderste ledematen , en op de fijne motoriek ,verplaats zich met rolwagen of - zeer moeilijk met krukken ,woont bij mij
Na het overlijden van mijn vader is mijn moeder bij mij thuis komen wonen. Zij kan niet voor zichzelf zorgen. Gelukkig kan ze nog zelf eten en naar het toilet gaan. De thuisverpleging komt haar 's morgens wassen en aankleden. 's Avonds helpen wij om haar om te kleden. Er was geen plaats in het WZC van onze keuze.
Als echtgenoot vind ik het normaal om lijn echtgenote bij te staan in het mate van het mogelijke
Mijn moeder is in sept 18 plots overleden.. zij was tot toen de mantelzorger van mijn vader..
Ik heb het overgenomen...
Ik zorg al 10 jaar voor mijn gehandicapte moeder. En waarom ? Mijn moeder is de enige persoon die mij nooit zal verloochenen en heeft mij 9 maanden gedragen. Zij heeft al mijn grillen in mijn jeugd doorstaan zonder enige zucht. Nu heeft ze mijn hulp nodig en doe dat met volle overtuiging. Mijn werk is aangepast, en werk van thuis uit.