Ik draag zorg voor mijn vrouw . In lief en leed. Zolang het kan en dat ik het aan kan , blijf ik voor haar zorgen.
Is mijn enige familielid. Mama reeds lang overleden. Heb eerder ook voor m'n (intussen overleden) grootouders gezorgd.
Mijn zoon heeft sinds enkele jaren kanker met uitzaaiingen , ze hadden hem een paar jaar gegeven maar gelukkig is hij nog bij ons, mede dankzij zijn moed. Ik neem de zorg op mij, om hem te helpen waar nodig, s nachts met hem opzitten omdat hij weer een slechte nacht heeft, omdat hij steeds moet overgeven, er zijn wanneer nodig enz.
Help mijn mama met Alzheimer zodat ze zo lang mogelijk thuis kan blijven wonen.
Is niet meer dan logisch en normaal, dat kinderen voor hun ouders zorgen.
Hier word spijtig genoeg niet veel meer gelachen de laatste tijd, ben ver door mijn reserves heen. Maar vind geen aangepaste hulp om eens vrij te nemen.
omdat het mijn vader is.
Sinds mijn moeder 6 jaar geleden wegviel is mijn vader zeer hulpbehoevend geworden
Mijn mama is ondertussen 78 jaar. Zij heeft heel veel chronische ziekten zoals hartproblemen, nierinsufficiëntie, diabetis...
Sinds aantal jaren heb ik de zorg van mijn moeder op mij genomen.
na het overlijden van mijn moeder zowat anderhalf jaar geleden, is de fysieke toestand van mijn vader achteruit gegaan. Hij kan enkel nog een weinig mobiel zijn met behulp van een rollater of een rolstoel. Elke week doe ik boodschappen voor hem en poets een weinig. En natuurlijk ben ik daar een wat te praten
