Mijn man heeft op 09/11/2016 een zwaar arbeidsongeval gehad waarbij zijn linkeronderbeen werd geamputeerd.
Het was weer een erge week , voor de kleinste prul word hij kwaad , en zoals bij vele mantelzorgers zijn zij die het dichtste bij staan en alles doen de slechte , ik wil volhouden maar is soms zo moeilijk . En hulp van buitenaf wil hij niet aanvaarden . ik mis wat tijd voor mezelf .
Tis weer moeilijk weekend geweest! Nu nog! Rugpijn ,maagklachten en nu nog blaaskrampen!
moeder is 82 jaar en niet goed te been, gevallen van de trap hersenattack, begin dementie etc etc
ik ga voor haar winkelen, tuin onderhoud, administratie, poetsen etc etc
wit gele kruis komt haar dagelijks s'morgens wassen, bloeddruk meten, medicatie geven , kousen aandoen en komen s'avonds terug
Omdat we mekaar door dik en dun bijstaan, zolang het kan
moeder is 85 en kan niet meer voor haar zorgen
huis wordt te groot en is bij ons komen wonen
Ik zorg al meer dan 30 jaar voor mijn partner die te maken heeft met een zware psychische problematiek. Door mijn hulp en steun zijn er geen opnames meer geweest.
Ikzelf heb een uitlaatklep gevonden bij similes, vereniging voor de familieleden van iemand met een psychische kwetsbaarheid. Hiermee wil psychische kwetsbaarheid bespreekbaar maken en uit de taboe sfeer halen.
