ik ben zelf parkinsonpatiënt en schrijf in het magazine over alles wat ons als patiënt, of mensen uit onze nabije omgeving kan interesseren en helpen om een betere levenskwaliteit te behouden.
Omdat hij mijn echtgenoot is en we elkaar door en door kennen!
Papa die helder van geest was is gestorven en mijn ma durft niet meer alleen te wonen. Ze is te goed om prioritair opgenomen te worden in een RVT. Dus even onze gezinssituatie herschikken en haar opnemen!
48 jaar gehuwd. Lief en leed delen we. Daarom zorg ik voor mijn man.
Mijn echtgenoot heeft progressief cerebellair syndroom (zonder oorzaakàsinds 2012, sinds 2014 gaat motoriek en spraak sterk achteruit zodat hij nu enkel kleine stukken met rollator kan stappen en de rest met rolstoel, aan-uitkleden wassen en eten snijden doe ik voor hem, ik doe dit omdat ik zijn echtgenote ben en dat voor hem leuker is.
Het is mijn echtgenoot, hoe zwaar het soms zijn kan, het is vanzelfsprekend, niet?
Het is mijin moeder. Mama is bijna 93 jaar en woont bij mij. Ze kan niet meer zelfstandig wonen.