Liliane is nu in een rustoord. Wegens verder weg kan ik haar moeilijk bezoeken. Ik kan haar toestand niet meer goed opvolgen en het contact is moeilijker en niet meer zo intens. Ze heeft nog steeds een plaatsje in mijn hart, maar ik heb nu ook een vriend. Ik kijk terug op een gelukkige mantelzorgperiode met Liliane. Spijtig van de afstand, maar ik denk wel dat ze er goed verzorgd word en daar een nieuw leven opbouwt nu. Loslaten is wat ik probeer, maar ik mis haar soms wel een beetje en dan denk ik terug aan de mooie persoon die zij is en blijft voor mij. We gaan gewoon elk onze eigen weg nu terug.
Wat een geweldig weer. Half oktober en nog steeds zomer en nu draaglijker dan in de hoogzomermaanden. Leuke vakantie in Kirchberg achter de rug (zelfde hotel als Samana-Leuven in augustus). Nu komt er weer een periode aan van plannen naar de toekomst toe. We zullen doorgaan.....
ziekte gestled in mei nog maar juist voor ons weten bijden nog niet te getragen
Omdat ik mama heb beloofd dat ze nooit naar een rusthuis zal gaan maar ze is erg dement geworden.
Ik zorg voor mijn vrouw die in 2015 een cva gehad heeft. Ze is rechtszijdig verlamd. We hebben 2 jonge kinderen
Mijn moeder heeft hemaplegie en is sinds juli dit jaar alleen komen te staan. We zijn bezig om een nieuw huis te zoeken zodat zij bij ons kan komen wonen. We kijken hier erg naar uit omdat het zorgen dat een stuk makkelijker gaat! We hebben een hechte band en het zorgen voelt goed.
Omdat zorg dragen voor elkaar onafscheidelijk deel moet uitmaken van ons mens zijn.
