ik zorg voor mijn schoonouders, 88 en 93. Ze kunnen niet alles meer alleen...
Hij is mijn partner en hij heeft 11/12/22 een beroerte gehad. Daardoor is zijn linker arm verlamd en hij heeft ook een blaassonde en dat vraagt ook verzorging. En hij is af en toe door die situatie gedeprimeerd.
Ik zorg voor de administratie van mijn zus, aankoop kleren en andere formaliteiten.
Ik zorg voor mijn partner met jongdementie. wij hebben geen kinderen, geen ouders meer en geen familieleden op minder dan 80 kilometer afstand. Vandaar ik de titel van mantelzorger heb aangenomen.
Mijn partner heeft een herseninfarct gehad en heeft het psychisch zwaar
Toen mijn vader 24 jaar geleden een zwaar hartaanval kreeg heb ik op zijn sterfbed beloofd dat ik steeds voor ons moeder ging zorgen. Ze is niet meer naar huis gegaan, maar sindsdien bij mij, mijn man en onze kinderen komen inwonen. Nu 24 jaar later is ze opgeleefd op haar 89 jaar, en lijdt ze aan dementie, vocht op hart en longen, ...
Mijn ouders hebben hulp nodig op administratief vlak en bij onderhoud van huis en tuin. Mijn vader kan dit niet meer na een hartfalen een paar jaar geleden. Vermits ik van de kinderen het dichtst in de buurt woon, komt veel hiervan bij mij terecht.
Zij is mijn levenspartner in goede en slechte tijden.... Dus normaal dat ik voor haar zorg, haar steun en help.
