Beste Ma-Zo vrienden
Ik zal Jullie eerst en vooral willen bedanken voor die mooie jaren samen op MA-ZO !
Na het verlies van mijn Liefste blijf ik natuurlijk bij Jullie maar zal nu wel nog maar sporadisch iets op deze site neer pennen. Wat niet belet dat ik mij nog altijd mantelzorger voel ! Het beste voor U allen en volhouden.
Andre en bedankt voor de hartjes en Jullie steun!
Pas terug van een week vakantie in Oostenrijk. Hotel Weisseespitze in Kaunertal heeft ons een tijdje kunnen verwennen. Aangepast hotel, volledig toegankelijk (zelfs de wellness en het zwembad) met lekker (en veel) eten. Voor de wandelingen in de bergen kon Monique gebruik maken van een Swiss-track. Deze trok de rolstoel alle bergen op, ook over minder goede wegen. Voor wie nog iets avontuurlijks wil en kan doen, een echte aanrader. Laat de winter nu maar komen....
Mijn mama kreeg in oktober 2015 de diagnose "Alzheimer".
Ik voelde wel al enkele jaren aan dat er iets aan de hand was maar mama wou nooit naar de neuroloog gaan.
Mama is van 1937 en kreeg deze zomer ook een pacemaker ingepland.
Ze woont nog alleen en het is de bedoeling haar zo lang mogelijk thuis te houden.
omdat ik maar 1 vader heb en mijn moeder jaren geleden plots overleden is en ik vind dat het als kind ook beetje een verantwoording is omdat zij als ouders ook voor ons gezorgd hebben tot we zijn wie we zijn!
Ik zorg voor ons moeder omdat ze niet meer mobiel is door evenwichtsproblemen. Sinds april ben ik borstkankerpatient.
Wij hebben mooie tijden gekend en acht jaar geleden werd de diagnose 'ziekte van Alzheimer' gesteld bij mijn vrouw (58). Wij hebben tot twee jaar terug nog vele mooie reizen gemaakt waar we samen konden van genieten. Nu genieten we van de kleine dingen en de weinige heldere momenten en maken we ons dagelijks wandelingske
Moeilijke week achter de rug. Sam wil nog steeds naar boven om te slapen. Het is een hoge trap en levensgevaarlijk omdat hij plots alle kracht in zijn benen verliest en valt. Als dit op de trap gebeurt.... Deze week was het zover. Gelukkig was ik in de buurt en kon het ergste voorkomen. Gisterennamiddag nog eens gevallen op het terras, kap in het hoofd. Ik moet de knoop doorhakken en een ziekenhuis bed laten brengen beneden, ik denk dat het de hoogste tijd is, ook al is het voor hem heel moeilijk om te aanvaarden. Huisdokter is ook langs geweest en heeft antidepressiva voorgeschreven om alles een beetje beter te kunnen verwerken, hij zit nog steeds in de ontkenningsfase. Hopelijk volgende week beter.
Ik zorg nu al een 10 tal jaren voor mn bejaarde vader.
Dit doe ik omdat het mijn vader is en blijf
Het is heel moeilijk om begrip vanuit de kant van de staat tekrijgen,
Want krijg nu 50Euro mantelzorg vergoeding en steek ik zelf zo,n 200 euro uit mn eigen zakken toe!
Moedertje staat krijgt 1/10 van mij!
Zijn er nog mensen op dit forum die zorgen voor een persoon met ALS? Ik zie mijn partner heel snel aftakelen en voel me zo onmachtig, ook door het feit dat er nog steeds geen medicatie voorhanden is. Alle mantelzorgers zitten ongeveer in dezelfde situatie, maar de ene ziekte is de andere niet. Het zou fijn zijn om informatie uit te wisselen met iemand die ervaring heeft met een ALS patiënt. Bij deze wens ik aan alle mantelzorgers heel veel moed!
