Ik ben 44 jaar samen en mijn partner en deze heeft in 2003 een cva gemaakt en in 2004 een hersenbloeding , daar was ze heel goed van hersteld maar sinds 2008 is dit stilaan beginnen te verslechteren met verschillende nevenverschijnsels. Daarbij is dan parkinson bijgekomen en nu is ze volledig afhankelijk van mij.
Omdat het mijn partner is en we het normaal vinden om te zorgen voor elkaar in goede en slechte tijden
Vader is overleden en moeder kan niet alleen zijn - zoon zorgt tevens 's avonds voor haar. Ik ben blij met de steun van mijn man die goed begrijpt wat het is iemand te verliezen want deze maand is ook zijn papa gestorven aan een hersenbloeding zoals mijn papa
Zo'n slechte ervaring met mijn vader ( die ik onmogelijk thuis kon verzorgen ) in een woon- zorgcentrum, dat ik mijn moeder, die zichzelf voor kinderen en echtgenoot vele tientallen jaren heeft weggecijferd dit niet wil aandoen. Ik zie haar graag en hoe zwaar de combinatie voltijds werk en mantelzorg ook is, ik doe het.
Ik heb de zorg van mijn beide ouders van 87 jaar en van de zoon 28 jaar hij heeft een beperking.
Mijn vader kreeg de diagnose van PH (pulmonale hypertensie) na een lange medische zoektocht. Een maand na deze diagnose ontdekte men een groot meningeoom links in zijn hoofd. Na de operatie en een complicatie waardoor hij opnieuw moest geopereerd worden, werd duidelijk dat hij hulp nodig heeft voor bepaalde zaken.
mijn moeder heeft dementie en lukt haar niet meer om administratie te doen, alleen te gaan winkelen, onderhoud tuin enz. en wil dat ze nog zo lang mogelijk in haar huisje kan blijven wonen
Samen in goede en kwade dagen.
"Een hart vol droge tranen ,
Draagt sterk het leed.
De tijd zal het bewaren"
Annie D.N
Omdat het mijn moeder is en ik niet wil dat zij in een tehuis terecht kom.
we wonen onder hetzelfde adres. ze heeft haar eigen ruimte maar valt af en toe. tot nu toe heeft ze er nog niets ernstig aan overgehouden, maar ik ben daar erg ongerust over.
