IK ZORG ZELF VOOR 2 PERSONEN ZOON / SCHOONBROER BEIDE INWONEND MET MENTALE HANDICAP AUTISME EN GEDRAGSGESTOORD
Moeder, lijd aan Dementie (2 fase), heeft hartproblemen, is herstellend van Baarmoederkanker, en heeft evenwichtstoornissen, en daarom bijna volledig gekluisterd aan de rolstoel.
Omdat ze graag wil thuisblijven en het niet ziet zitten om naar een rustoord te gaan, ben ik 100% haar mantelzorgdrager geworden
Dra 57 jaar getrouwd. Samen vaak bergop naar de pure ruimte en de deugddoende zon. Ook al eens onverwacht op een fel geaccidenteerd pad, dwars door een diepe, enge angstaanjagende kloof; hand in hand met kleine stapjes terug bergop ... Samen al een ferme weg gegaan, veel beleefd en gedeeld ... Nu engageer ik mij als MZ voor mijn vrouw.
Omdat mijn moeder vier jaar geleden weduwe werd en er dus alleen voorstaat en omdat ze ook niet zelf met de wagen kan rijden, daarom ben ik o.a. regelmatig haar chauffeur.
Ik zorg eigenlijk voor mlijn twee dementerende ouders. Ze wonen op in een villa van een huis en willen er niet weg..de situatie begint heel moeilijk te worden, maar mijn pa is patriarch de familie senior niemand durft hem tegen te spreken, zijn wil is wet,
Ik ben
de enige dochter die zich iets vanaantrekt.i
Het is zeer zwaar.
Momenteel vind ik de zorg heel zwaar omdat mijn moeder heel opstandig is tengevolge van haar ziekte en de gevoelens van machteloosheid die zij ervaart, maar het is voor mij moeilijk dat ze het op mij uitwerkt, bij mij zijn er gemengde gevoelens van enerzijds kwaadheid op haar en op mezelf omdat ik dat dan zo ervaar, en anderzijds heb ik dan weer medelijden met haar omdat ze achteruit gaat en zich machteloos en radeloos voelt.
Dementie leidt bij heel veel mantelzorgers helaas ook tot ergernis en irritatie. Om het wonderlijke brein van degene voor wie we zorgen
Hoe lastig het vaak ook is probeer ook wat humor te zien in al het onbegrijpelijke wat je samen meemaakt. Het helpt.
Hallo ik zorg voor mijn broer deze heeft een long aandoening en is alcoholist.
Mijn man zijn rugproblemen zijn begonnen als kind. 7 jaar geleden is het echte sukkelstraatje begonnen. Hij is nu 7 jaar thuis, operaties gehad, lange zoektocht via diverse pijnklinieken en dokters eer we iemand gevonden hadden die hem geloofde. Ik combineer de zorg met een heel drukke job en twijfel vaak of ik wel genoeg doe voor hem
