Mijn moeder heeft een chronische longziekte. (sarcoïdose) Begin januari heeft zij bij een val ook nog is haar heup gebroken met amper herstel. Zij kan nu amper nog stappen en dan nog met hulp van rollator. Alsof deze zorg nog niet genoeg is heeft mijn vader begin mei de diagnose van longkanker gekregen. De kans op herstel is 50%. Ondertussen derde chemo achter de rug. De eerste twee keer na tien dagen terug opgenomen met 40 graden koorts en longontsteking. Nu weer zeer lage witte en rode bloedcellen.
Omdat dit van mij verlangd wordt . Aangezien ik enig kind ben komt alles op mijn schouders terecht.
omdat mijn moeder zorg nodig heeft ivm kortetermijngeheugen, copd en bewegen zoals lopen (kan niet lopen zonder rollator lopen.
Omdat die persoon moeite heeft om administratie en andere te begrijpen.
ik zorg zowel voor mijn moeder die bejaard is en niet veel meer zelf kan als sinds kort voor mijn broer die invalide is en een zeer slechte gezondheid heeft
Het zijn mijn kinderen, ik hou van hen. Ik verwacht wel iets meer steun vanuit de maatschappij. Het is niet normaal dat je bijna alle zorg tot het einde zelf moet doen.
Hij is mijn man en wij hebben beloofd altijd voor elkaar te zorgen
echtgenote na operatie,veel bloed verloren.gezwollen benen met gevolg moeilijk om te bewegen.neemt medicatie om water af te drijven (burinex) dus kan niet lag te voet gaan.moet veeeeel plassen.ongemak bij doen van boodschappen,winkelen,wandelen enz... de zorg voor mij is om altijd klaar te staan om hulp te bieden.kan niet lang recht staan
