Het is mijn moeder die al gedurende de laatste 20 jaar continu pijnen ervaart in haar botten waardoor ze nog maar met moeite een wandelingetje kan doen. Ze is 83 jaar en heeft hulp nodig in het dagelijks uitvoeren van bepaalde activiteiten.
Mijn moeder is niet meer (geheel) zelfredzaam. Hoe dat komt, weet ik eigenlijk niet. Het lijkt of ze de energie niet meer heeft om uit haar zetel te komen, hoewel ze mentaal nog best oké is. Ze aanvaardt slechts deels thuishulp en poetshulp, dus ga ik 1x per week of 2 weken langs om te helpen.
Omdat het mijn moeder is en omdat ze alzheimer heeft.
Nu ook reeds 2x gevallen op 2 jaar tijd en telkens een knie gebroken.
er is eierstokkanker geconstateerd en ze woont alleen met drie hondjes en afgelegen van mij(aan zee, ik in antwerpen) regelmatig ga ik over en weer, ik probeer mijn tijd te verdelen want heb ook nog een gehandicapte broer(hersenberoerte sinds 2014)
Mijn beste vriend heeft FNS ...eerste aanval was 2 augustus kon plots niet meer stappen is nu nog 3 x per week naar revalidatie zant gaan
moeder heeft de ziekte van Alzheimer en mag niet meer alleen wonen.
Daarom heb ik de zorgen op mij genomen
Echtgenote is volledig afhankelijk van mijn hulp, voor alles, eten, aankleding, toilet (wc) kan niet zelfstandig staan, gebruikt een rolwagen die geduwd moet worden kan hem niet zelfstandig voortbewegen.
Ik woon sinds kort in de buurt. Hij is een man alleen in een rolstoel met een zoon die ver weg woont en niet steeds er kan zijn. Hij krijgt ook huishoudhulp, maar ligt sinds ruime tijd in het ziekenhuis. Ik zorg voor zijn post, laat het huis bewoond lijken, ga zijn was ophalen en was en strijk hem. Ik breng deze terug naar het ziekenhuis.