Beste,
Sedert 2007 werk ik in Nederland en vanaf 2017 ben ik van full-time naar 4/5 overgestapt. Mama en papa werden ouder en door minder te werken, nam ik veel taken onder mijn hoede. Mama is ondertussen overleden en papa heeft dankzij de vele steun toch de zin van zijn leven teruggevonden.
mijn vader, ondertussen 83 jaar, staat er alleen voor en hij is hulpbehoevend (wat hijzelf niet graag toegeeft); hij is kanker- en hartpatiënt en heeft enkele maanden geleden een zware heupoperatie ondergaan; hij wordt nog altijd gekweld door hevige pijnstoten en heeft gehoorproblemen - kortom, mobiel en sociaal beperkt
Mijn grootmoeder kreeg een hersenbloeding, cva waardoor zei half verlamd was en heeft moeten revalideren. Ik heb dan loopbaanonderbreking om medische bijstand genomen, waardoor ik nog halftijds ga werken en halftijds bij haar ben.
Mijn moeder heeft iemand nodig die haar belangen behartigt en luistert zonder te corrigeren of zich op te winden. Zij krijgt veel hulp maar heeft geen benul van geldwaarde en laat zich makkelijk in het ootje nemen.
ik zorg, samen met mijn zus, voor mijn moeder die én chronisch ziek is , én minder mobiel is.
Om boodschappen te doen, administratie, organiseren van vervoer, bezoek bij de dokters
Rusthuis is geen plaats voor mijn moeder - zolang mogelijk in haar eigen omgeving laten wonen mits de nodige zorg en toezicht. Zij verdient het!
Ik zorg al jaren voor mijn mama die nu 87 jaar is , ze is bijna volledig blind en kan niet meer stappen. Ik zie mijn mama doodgraag ze heeft mij veel geholpen met mijn gehandicapte zoon en heeft mij terug een beetje moed gegeven bij het overlijden van mijn man van 57 jaar aan kanker.
mijn echtgenoot is na een trombose verlamd aan rechterarm en heeft een spraakgebrek ,daarom ben ik mantelzorger voor hem