Donderdag is het Valentijn. We gaan dan met rolstoelvervoer naar een zeer goed restaurant om dit te vieren.
Begin het een ietsje beetje beu te worden om aan al zijn grillen te voldoen. Doet niks, ligt daar maar, zich laten bedienen. Denk soms dat hij allemaal toneel speelt, weet het allemaal niet meer ………….
Ik zorg voor deze persoon omdat het mijn vader is, ik heb 10 jaar geleden mijn moeder verloren na een strijd van 5 jaar tegen kanker.
Mijn moeder was net geen 65 toen ze stierf. mijn papa heeft anderhalf jaar geleden een hartoperatie gehad (5 overbruggingen en nieuwe hartklep) maar is sinds op de sukkel.
Ik zorg voor mijn levensgezel en vader van onze dochter omdat hij Parkinson heeft en ik hem heel graag zie. Ik werk voltijds in het Middelheimziekenhuis en zorg voor zijn voeding, verzorging, medicatie, ... Het OZ wil hem niet vervoeren naar de noodzakelijke Parkinsonkiné (voorgeschreven door Prof. Dr. Santens van UZ Gent)
Het gaat om mijn mama die op 6 jaar tijd al 5 keer gevallen is met een breuk tot gevolg. Zij is 81 en is na elke breuk bedlegerig. Telkens een lange revalidatie.
Mijn papa helpt ook, maar is reeds 86 en kan dus niet alles alleen.
omdat ze niet in staat is het huishouden te doen
Ik zorg voor mijn psychisch, zwaar crhonisch, zieke man al 36 jaar. Ik werkte vroeger bij Janssen Pharmaceutica, Beere en heb op aanraden van zijn pyschiaters en psychologen mijn werk moeten stopzetten om prive-verpleegster voor hem te worden.
januari 2019
Midden september terug deeltijds aan de slag gegaan. Terug een ander ritme voor ons allebei. Heel fijn om terug onder collega's te zijn en mantelzorg te combineren met buitenhuis werken.
Enkele weken later krijg ik rugproblemen en na enkele onderzoeken blijkt er een nierprobleem te zijn dat snel moet worden verholpen.
In Antwerpen plaatsen ze een nierstent die ervoor moet zorgen dat de nier terug kan werken.
half december wordt het onmogelijk om nog te werken en te zorgen voor en val ik helemaal uit.
Midden januari afspraak in Leuven. Me nog nooit zo moe en ellendig gevoeld. Mantelzorgen is nauwelijks nog mogelijk. De belangrijkste morele ondersteuning tot dan valt plots ook nog weg en daar sta je dan...
Gelukkig wordt er vanuit de CM actie ondernomen en in afwachting van de operatie en het herstel krijgen we hulp van familiehulp, crisispoetshulp. De boodschappen worden gedaan, het huis ruikt fris, de was ligt netjes in de kast, er wordt 's avonds gekookt, een maatschappelijk assistent komt kijken wat er verder nog kan gebeuren.
Heel dankbaar voor zoveel hulp voelt het moeilijk aan om alles uit handen te moeten geven en van mantelzorger te evolueren naar diegene waar mantelzorg wordt voor opgestart.
We maken er het beste van
