Al een paar weken niet meer gefietst. Nu begint het toch erg te kriebelen. Het weer, een loopneus en andere (mantelzorg)activiteiten houden mij voorlopig uit het zadel. Het zal binnenkort toch wel iets beter worden buiten zeker?
't Vrouwke doet het goed de laatste tijd. De vermetele pogingen om toch een paar stapjes te zetten met de rollator leveren een resultaat op. Niet te geloven na 4 jaar rolstoel. Alle beetjes geven toch weer wat hoop naar de toekomst toe....
Ja, Ja !Ook deel uitmaken van de vele zieken. Een snotvalling met een verstopte neus.
Gevolg:zo doof als een pot!! Maar nu dank zij dokter en neusdruppels weer in de
wereld van het geluid. DE STILTE DOORBROKEN !Ik wens dan ook alle zieken
een goede beterschap.
André en Johanna.
Gisteren is mijn vrouw voor de vierde maal naar de dagopvang geweest, tot nog toe bevalt het haar schijnbaar nogal. Dat geeft mij enkele uren ademruimte en kan ik in de zomer terug wat fietsen.
Voorlopig is het inschakelen van extra uren zorg door familiehulp afgeblazen. Mijn moedertje was veel te zeer overstuur door het idee alleen al,
daarom zijn wij allen gezwicht en blijft ons weekschema zoals het is. Intern zijn er wel enkele
verschuivingen door 2 van mijn zussen opgenomen om mijn jongste zus wat te ontlasten en haar een vrije middag en avond te gunnen.
Gisteren een leuk muziekoptreden gedaan met mijn broer. Al mijn ganse leven is dit de ideale uitlaatklep. De kick van het muziek maken en beleven is de beste ontstresser die er is.
Vandaag wel een beetje moe van te weinig slaap, maar de voldoening zindert nog een beetje na en we houden het rustig vandaag. Voor de rest alles ok hier. Het loopt zoals het al een paar jaren loopt, dus ok.
