We leven onder de financiële armoedegrens en moeder naar een rusthuis doen is geen optie, ook al omdat dan mijn invaliditeitsuitkering als alleenstaande ontoereikend is. En de mutualiteit? Haha, die doen niets! Zoals ik al zei: geen geld, geen rechten. Naar een dagcentrum is ook financieel niet haalbaar. Enkel de thuisverpleegster is "gratis", de rest kunnen we ons niet veroorloven. We leven nog zoals 50 jaar geleden: sukkelen.
De afgelopen week is rustig verlopen.Ik heb Kerstavond met mijn broer gevierd bij broers en zussen. De rest van de week heb doorgebracht bij familie daar mijn broer bij een van mijn zussen tegast was. Ik heb veel kerstkaartjes verstuurd per poest en per mail. En voor iedere mantelzorger een ZALIG KERSTFEEST en een HEILVOL NIEUW JAAR 2015!
warme knuffel voor je steun !
Mijn echtgenote heeft posterieure corticale atrofie, dit is een zeldzame visuele variante van alzheimer. Haar ogen zijn goed maar de informatie geraakt niet tot bij de hersenen waardoor zij steeds minder gaat zien, ook alzheimer laat meer en meer sporen na. Graag zou ik in contact komen met iemand die ook hiermee geconfronteerd wordt.
Mijn man had veel( vrienden )maar nu zie je niemand meer.
De vrienden die je in tijden van pijn niet ziet....dat noemt men kennissen dat zijn
je vrienden niet. Heeft muziek toneel ziekenzorg gedaan
Vanmorgen veel volk ontmoet op de markt. De laatste boodschappen voor het kerstfeest gedaan. 't Vrouwke fleurt op als ze eens buiten kan en eens iemand anders ziet (dan mijzelf). We gaan dan ook zo veel mogelijk samen erop uit. Vermoeiend maar ok....
Nu mijn vader overleden is, kan ik als enig kind mijn zo lieve mama (is helemaal niet lastig, maar superlief) niet aan haar lot als dementerende overlaten ; toch is het erg zwaar aangezien ik verder geen familie meer heb en ook nog halftijds ga werken. En de oppasdienst is fel overroepen.
