Mijn moeder is weduwe en woont nog alleen ondanks haar dementie.
Zij is heel erg belangrijk voor mij. Vermits ik enig kind ben sta ik er toch dikwijls alleen voor.
Maar ik doe het met plezier.
Het is mijn echtgenoot en hij heeft een hersenbloeding gehad in September 2020
Wij zijn 51 jaar gehuwd. Ik ben sinds 1967 verpleegkundige. Zij is reuma patiente die 25 m kan stappen en 2 minuten staan. Rolstoelgebonden buiten huis.
Onze zoon lijdt aan chronische astma, eczeem, allergieën. Door de jaren heen doorliep hij een volledig en niet altijd even makkelijk traject.
Mijn vriend heeft kanker. We wonen samen dus ik neem alle huishoudelijke taken op, werk voltijds en zorg ondertussen voor hem.
Mijn echtgenote heeft twee handicaps te overwinnen : COPD en CIAP ofte polyneuropathie, met zuurstoftoediening. Zij is niet meer actief en steunt volledig op mij. Waarom ? Uit liefde en 'in goede en in kwade dagen'.
Mijn vader is al op oudere leeftijd ( 87 jaar ) en is gehandicapt . Moeder is 1 juni 2021 overleden en hij staat er alleen voor . Ik doe alle administratieve zaken en ook de betalingen voor hem . Als ik op bezoek ga neem ik regelmatig eten mee dat hij kan opwarmen in de microgolfoven . Als er iets defect is , neemt vader contact met mij
