Netwerk voor mantelzorgers, van maandag tot zondag

Getuigenissen en updates

Claudine D. zorgt voor partner met chronische ziekte
Update van 17/4/20

Even een update. In deze 'zorg-volle' tijden, moeten heel wat chronische patiënten het doen met minder zorg. Wat heel wat extra be-zorg-dheid veroorzaakt. Geen kine, geen revalidatie meer. Ik zie mijn man snel achteruit gaan, ook al probeert hij thuis wel te bewegen en oefeningen te doen. Hij valt steeds meer, en één deze dagen zal hij op die manier toch in het momenteel zo gevreesde ziekenhuis belanden.
Kine is geen vitale zorg, zo zeggen ze. En dat is wel waar, dat begrijpen we ook. Het risico om in en kinesistenpraktijk het virus op te lopen, is groter dan het nadeel geen reva meer te krijgen. Maar het is pijnlijk en weinig hoopgevend om zien. Het verlies zal daarna niet meer kunnen opgehaald worden...
Ook voor ons allen, zoals in de maatschappij, zal er op ons eigen vlak een leven voor en een leven na bestaan.


3 | personen      0 | Reageer
Guillaume B. zorgt voor moeder

Mijn moeder is 90 en woont alleen. Kan zich "thuis" voor het meest noch behelpen maar is wel moeilijk te been (kan niet meer zonder hulp o.a. boodschappen doen). Anderzijds begint ze niet meer alles goed te begrijpen/onthouden en zeker niet meer in staat haar "administratie" in eigen handen te nemen.


2 | personen      0 | Reageer
Veronique R. zorgt voor vader

Ik zorg al 15 jaar voor mijn alleenstaande vader, sinds het overlijden van mijn mama. Mijn papa is nu bijna 90 en ik wist niet dat ik eigenlijk mantelzorger ben en heb dus geen idee waar ik informatie moet vragen over eventuele ondersteunende premies.


2 | personen      0 | Reageer
Patrick R. zorgt voor vader met chronische ziekte

wegens leeftijd en medische zorgen


2 | personen      0 | Reageer
Peter V. zorgt voor broer met handicap

omdat het mijn broer is en als mijn ouders er niet meer zijn ben ik de enige die hij nog heeft


2 | personen      0 | Reageer
Kristel C. zorgt voor vader met chronische ziekte

sinds de dood van mama op 6/01/2020 heb ik de zorg voor papa op mij genomen


2 | personen      0 | Reageer
Frank V. zorgt voor zoon met handicap

Mijn zoon, waarvoor ik ook bewindvoerder ben, woont samen met een medebewoner in een gemeenschapshuis, dat door mijzelf beheerd wordt.


2 | personen      0 | Reageer
Stephan D. zorgt voor partner met handicap
Update van 8/4/20

Kuringen 8 april 2020, Beste Koningspaar Filip en Mathilde,
Om mijn frustratie te kunnen verwerken richt ik deze boodschap aan jullie.
Ik ben er zeker van dat jullie er op de gepaste manier zullen mee omgaan.
Sinds het jaar 2000 draag ik zorg voor mijn schoonmoeder en echtgenote allebei met de ziekte van Huntington. Jammer genoeg verblijft mijn schoonmoeder al bijna 4 jaar in een rusthuis.
Wat ik al jaren aan het zeggen ben is nu jammer genoeg de realiteit geworden.
Omdat de aandeelhouders van onze talrijke rusthuizen jaar na jaar bespaard hebben op o.a. personeel en materiaal en tal van andere posten om alzo hun jaarlijkse winsten te zien stijgen,
zullen er waarschijnlijk duizenden doden gaan vallen in die rusthuizen.
Ik hoorde gisteren op de televisie iemand de vraag stellen of het personeel van de rusthuizen die besmet zijn moesten blijven werken of niet. Wat een vraag is dat? Je kan toch net zo goed een gangster naar het rusthuis sturen met een automatisch pistool en hem iedereen laten doodschieten.
Hoe het precies in mekaar zit met de winsten van de rusthuizen weet ik niet. Wie er gaat lopen met die winsten weet ik ook niet. Dat er winst moet gemaakt worden daar kan ik ook nog mee leven.
Maar dat er door het constante opdrijven van die winstmarges nu duizenden doden gaan vallen, en tienduizenden mensen hun geliefden zullen moeten gaan missen dat is een rasechte misdaad tegen de menselijkheid! Ik wil mijn bewondering uitspreken voor het personeel van de rusthuizen die jaar na jaar lijdzaam hebben moeten toezien dat de kwaliteit van de zorg die ze willen bieden heeft moeten inboeten om de winsten in stand te houden of nog groter te laten worden.
Ik hoop ook dat de gezonde mensen uit onze maatschappij zodra de crisis voorbij is gaan beseffen wat het waard is om gezond door het leven te kunnen gaan. Gezondheid is met geen geld te betalen ook niet voor de aandeelhouders van de rusthuizen. Hopelijk zal iedereen binnenkort ook gaan beseffen dat we in ons kleine landje een geweldige gezondheidszorg kunnen genieten. Nergens doet men beter! Zelfs niet in het beloofde land USA waar de slachtoffers vallen als vliegen.
Ik vind het knap van Marc Van Ranst dat hij vanmiddag in het journaal het probleem dat ik hier beschrijf op een te zachte manier aan de kaak stelde.
Hopelijk zullen onze bejaarden die in de rusthuizen getroffen en overleden zijn door het virus niet voor niets gestorven zijn. Het is maar te hopen dat voor de mensen die in de toekomst in een rusthuis te recht komen de kwaliteit van de zorg die ze verdienen terug op een aanvaardbaar niveau zal komen, een niveau dat het kostenplaatje verantwoord.
Ik wil ook de hoop uitspreken dat er in de toekomst toch nog veel kandidaten zullen zijn om een beroep aan te leren dat te maken heeft met de gezondheidssector. Laat jullie niet afschrikken ook al is het een zware stiel! Je krijgt heel veel terug van patiënten en dat veel is met geen geld te betalen!
Als ik dan toch bezig ben wil ik er een beetje van profiteren om iets te melden over nog een bepaalde soort van helden. Er zijn in ons land veel geveltjes waarachter veel helden schuilen nl de mantelzorgers. Niet toevallig hoor ik bij die groep. Al 20 jaar ben ik drager van deze titel en daar ben ik fier op. Het is niet altijd over wieltjes gelopen, maar het grootste deel van de tijd wel. Het is maar een bijverdienste voor mij maar ik ben er rijker van geworden dan gelijk welke miljonair. Ik heb er al zo veel voor terug gekregen en krijg dat vandaag de dag nog steeds. Tegen de gelukkige gezichten van mijn patiënten daar kan geen geld op. Mijn schoonmoeder bv kan al 5 jaar niet meer communiceren en toch zegt ze telkens als ik ze zie “bedankt voor alles”. Daar doe ik het voor, ik heb liever zorg te kunnen geven dan er te moeten krijgen!
Het klinkt misschien raar maar hopelijk kunnen we uit deze tragische periode in ons aller leven wijze lessen trekken om te proberen te beseffen dat we allemaal kwetsbaar zijn in moeilijke tijden zowel rijk als arm. EEN VOOR ALLEN EN ALLEN VOOR EEN.


2 | personen      1 | Reageer
Francoise R. zorgt voor zus

Post-ziekenhuis herstel


2 | personen      0 | Reageer
Stephan D. zorgt voor partner met handicap
Update van 3/4/20

we zijn weer klaar om te vertrekken, ritje maken met onze elektrische scooter
ijsje eten onderweg groetjes tot strakjes


1 | persoon      0 | Reageer