Een week voor zijn vijfenzestigste verjaardag kreeg mijn partner de diagnose ALS. Weg alle mooie plannen om te reizen en andere leuke dingen waar we voorheen geen tijd voor hadden. We hadden onze pensionering helemaal anders voorgesteld. Aanvaarden is op dat ogenblik het enige wat je kan doen en genieten van de kleine dingen in het leven
Ik zorg voor mijn man die dementie heeft. Ik doe dat al heel lang. Het kennen van lotgenoten is een goede hulp om het vol te houden. Ik vind het super dat er nu meer aandacht is voor mantelzorgers, het is een MUST. Zij zijn De schakels. Helaas heb ik bijna nooit een oppas. Een dementievriendelijk thuis is heel belangrijk.
Omdat hij zwaar hulpbehoevend is geworden door MS. Hij is nog maar 3 jaar ziek maar kan niet meer gaan en heeft nog weinig handfunktie. Hij is 61 jaar.
We zijn nu al enkele jaren verder. De dementie is meer gespecifieerd geworden naar frontotemporale dementie. De toestand werd steeds ernstiger en moeilijker om alleen mee om te gaan. Begonnen met hulp van familiezorg , dan een tweemaal opgenomen in het ziekenhuis. Ikzelf ging er bijna onderdoor zonder dat je het zelf beseft. Uiteindelijk heb ik de moeilijkste beslissing in mijn leven moeten nemen om mijn man naar het zorgcentrum te brengen. We zijn samen heel goed opgevangen en ik ben heel blij dat ik samen met de mensen daar mijn man dagelijks kan verzorgen. Daarnaast probeer ik nu mijn sociaal leven terug op te krikken. Ik beleefde deze week de mooiste week van het jaar doordat we samen met enkele bewoners en hun mantelzorgers drie dagen naar Middelkerke konden gaan in een zorghotel. Het zorgcentrum had dit georganiseerd. Een schitterende en hartverwarmende driedaagse. Iedereen heeft er enorm deugd aan gehad. een aanrader.
mama terug thuis na korte ziekenhuis verblijf,ze was gevallen thuis.Artsen hebben hartkleppen stoornissen ontdekt,medicatie is aangepast,huisarts is ingelicht.
Allebij blij dat we terug een happy thuisleven hebben.
Ik ben er in 2012 serieus aan begonnen om voor mama te zorgen als een roeping uit mijn hart, en ik doe het alle dagen met meer enthousiasme. En ik ben me ervan bewust dat ik goed bezig ben. Zo hebben we allebei gelukkige momenten die mama anders niet zou kunnen meemaken.
Omdat ze liefst zo lang mogelijk thuis in haar vertrouwde omgeving wil blijven wonen.
Beste Ma-Zo vrienden.
Het is nu ongeveer 6 maand dat mijn echtgenote vertrokken is naar de OVERKANT! Het leven gaat verder. Ik heb het nu aanvaard en de draad van het leven terug opgenomen.
Ik dank iedereen voor de steun die ik in deze moeilijke periode heb mogen ontvangen.
Het beste voor U allen en hou vol in deze mooie taak als mantelzorger !
andré
Vandaag enkele exemplaren van "Raak" toegestuurd gekregen. Weer een intervieuw over mantelzorg. Na Maczima en Visie nu dus Raak van de KWB. Ik begin schrik te krijgen voor overexposure. Mij best een beetje uit de media weghouden nu. (Graptjen hoor).
