Ik vind het mijn taak als ouder om mijn dochtertje alle hulp te geven die nodig is dit is voor mij deel van het ouderschap hoe moeilijk het ook is zodat mijn kind weet dat het ondanks alles altijd bij me terecht kan
om dat ik ze graag ziet en om dat ze zo hulpeloos is we kennen elkaar van 1963
Ik zorg voor beide bejaarde ouders die hulpbehoevend zijn : vader in rvt met Alzheimer, moeder nog thuiswonend maar weinig mobiel
Door een verkeersongeval op weg naar het werk is mijn man zwaar gewond geraakt. De eerste drie weken was hij in levensgevaar en werd hij in een kunstmatige coma gehouden om te overleven. Het leven met ons twee zoontjes (5 en 2 jaar) is ver van gemakkelijk door de gevolgen van het zware hersentrauma van mijn man.
Wel het ons ma en buiten mijn moeder zorg ik ook nog voor mijn jongere broer ,zus die ook hulp nodig hebben
En voor onze pa daar was ook verzorging voor nodig hij was hart patiënt met zuurstof maar ondertussen is hij er al bijna 3 jaar niet meer onder ons
En hun verzorg ik helemaal alleen soms krijg ik steun van oudere broer en vriende
Mijn vader kan moeilijk stappen ,hij heeft evenwichtstoornis . Kan zichzelf niet meer alleen behelpen.
Papa ligt met een longontsteking en infectie aan de urinewegen weer in de kliniek. Hem zien creperen van de pijn blijft erg pijnlijk.
Het was een moeilijke week na het opstarten van de nieuwe chemo-kuur. We mogen ons aan heel wat bijwerkingen verwachten.
Ik neem de zorg op voor mijn partner. In november 2016 kreeg ze de diagnose Non-Hodgkin lymfoom én longkanker. Operatie en chemo volgden en in juni werd ze kankervrij verklaard. Echter in januari van dit jaar herviel ze en krijgt ze nu opnieuw chemo. We hadden dit niet verwacht en het is voor ons beiden zeer zwaar om dragen.
mijn moeder is ook dementerend dus komt de zorg bij mij terecht
