Mijn vader is dement en maakt om de 2 dagen een wandeling van om en bij drie uur. Hij draagt een horloge die een gps-signaal doorgeeft naar een app op mijn smartphone. Zo kan ik volgen waar hij is en of hij hulp nodig heeft onderweg.
Mijn moeder is ondertussen ook op leeftijd en ik help haar in het huishouden.
Mijn man is gedurende 28 jaar zwaar ziek & rolstoelgebruiker geweest, ik zorgde voor hem. Na zijn overlijden werd ik vrijwilliger bij Samana. Daar bovenop nu ook intense mantelzorg voor 2 vrienden. Eén van hen heeft MS en COPD in eindstadium, ik begeleid hem al 10 jaar. De andere heeft Parkinson, is intussen 81j. Samen 4 dagen per week.
Ouder van zwaar gehandicapt kind, (Ziekte van Duchenne) sedert de geboorte.
Mijn ouders zijn beide 90 jaar. Mijn moeder geraakte op de sukkel doordat ze blind aan het worden is. Sinds november is ze reeds 3x opgenomen in de spoed, kliniek wegens een val....
Mijn vader woont in bij mij en gezien zijn leeftijd en zijn ernstige handicap die zich stelt door misvormde handen en voeten wegens ernstige artritis en wegens zijn zeer slechte mobiliteit is hij voor zeer veel zaken afhankelijk van anderen.
Ik probeer in combinatie met mijn voltijdse job maximaal voor hem te zorgen.
Omdat het mijn ouders zijn en ik dit vanzelfsprekend vindt.
Omdat deze persoon ook voor ons en onze kinderen zorgde.
En om mijn schoonmama beetje te ondersteunen in de zorg voor haar man.
Omdat mijn vrouw niet voor het eten kan zorgen, niet kuisen, niet strijken. Kan ook niet meer dan 50 meter gaan, dus heeft ze altijdbegeleiding nodig begeleiding nodig. Ik moet ook de medicatie klaar zetten en zorgen dat ze ook inneemt,(6 in het totaal)
Intussen zijn we een jaar verder en zitten we in een ander verhaal.
Mijn echtgenoot heet 2 weken in het ziekenhuis gelegen met een ruggewervelfractuur ten gevolge van een val. Maar daar kon hij niet langer blijven, alhoewel hij nog absoluut niet zelfredzaam was, omdat een fractuur uit zichzelf moet genezen.
Voor revalidatie opname kwam hij niet aanmerking,volgens behandelend geriater, daarvoor had hij een heup moeten breken...
Dus blijft enige optie privé revalidatiecentrum waar hij in de loop van de week dat hij er nu is van dag tot dag achteruit gaan. Hij kan niet meer stappen, eet niet meer, heeft de moed volledig opgegeven.
Gelukkig heb ik met mijn 16 jarige expertise in Parkinson zorg geleerd om me niet te schikken in ‘doktersadviezen’ zonder zelf alles uit te pluizen.
Hij komt wel degelijk in aanmerking voor gespecialiseerde Parkinson revalidatie. Volgende week kan hij hiervoor terecht in Inkendaal . nu maar hopen dat we niet ‘te laat’ zijn.
Ik ben de jongste van 5 kinderen. Ik ben tot op heden alleenstaande. Op een bepaald moment heb ik het ouderlijk huis gekocht en beslist dat mijn moeder bij me zou blijven. Dit jaar wordt ze 90. Ik werk momenteel voltijds. Het gaat nog vrij goed met haar maar toch neem ik al veel taken van haar over omdat het voor haar te zwaar wordt.
