Mijn schoonmoeder besliste op 80-jarige leeftijd om een einde te maken aan haar 30-jarige relatie met haar partner en kwam vanuit het Gentse naar Mechelen wonen. Omdat we altijd een zeer goede verstandhouding hadden en ze hulpbehoevend was, groeide op natuurlijke wijze de zorgband. Na 2,5 jaar begint het met zwaar te vallen.
De reden dat ik zelf zorg voor mijn broer, is dat de reguliere, professionele zorg op papier wel OK is, maar in de praktijk veel te wensen over laat.
Omdat er van alles mis liep en ik mijn broer steeds meer zag wegkwijnen, heb ik die zorg overgenomen, onder het moto "wat je zelf doet doe je beter". En tot heden toe bevalt dat prima!!!
Wegens een beroerte op 15/7 en heeft hulp nodig bij dagdagelijkse dingen als wassen en aankleden en verzorgen van stoma
Mijn zus woont sinds 1968 in een zorginstelling voor mentaal gehandicapte volwassenen.
Zij is nu 76 j en leeft onder het concept "begeleid wonen".
Ikzelf, als broer en bewindvoerder, sta in voor alle werk buiten de begeleiding om.
Aankoop kledij, administratie, extra boodschappen, vakantie, opvang op zondag,.
Mijn moeder is COPD patiënt en aan het herstellen en revalideren van een heupprothese.
ze is mijn moeder de andere 6 kinderen hebben zicht terug getrokken. alles komt neer op mijn schouders.
Ik merk dat mijn partner achteruit gaat. Sinds juni krijgt hij immunotherapie tgv een kwaadaardig melanoom dat operatief werd verwijderd. Zijn mobiliteit gaat ook sterk achteruit en ik hoop dat er geen dementie op komst is.
Mijn mama is echt zorgbehoevend. Ik doe haar boodschappen, papieren i.v.m
betalingen, breng haar naar doktersafspraken...
Indien ik dit niet zou doen moet ze genoodzaakt naar een rusthuis.
Hopend op uw begrip!
Vanhee Severine
Ik zorg voor beide ouders, gescheiden toen ik 21 was en 2 behoorlijk veeleisende en tegendraadse mensen die alles beter weten 90 en 88 jaar oud. Pa zit in rvt maar geeft me nog wekelijks zijn instructies.
Waarom? ik ben hun enige dochter; mijn vader heeft nog een zoon en die wil niets met vader te maken hebben
