Ik zorg voor beide ouders : vader met dementie, moeder ouderdomsverschijnselen. Ik ben enig kind, heb geen partner meer. Dus er is geen andere keuze. Van WZC heeft mijn moeder een panische afkeer. Dus is de keuze snel gemaakt. Maar het is zwaar aan het worden...
Wij zorgen voor mijn tante en nonkel omdat ze goed voor mij gezorgd hebben toen ik klein was en deel uit maken van ons gezin. Ze hebben zelf geen kinderen . Ze zijn tot vorige zomer heel zelfstandig geweest maar door een paar ziekenhuisopname hulpbehoevend. Ze hebben op snel moeilijke beslissingen moeten nemen oa verhuis naar serviceflat.
Het verhaal begint met moeilijk te kunnen stappen, geen trappen meer kunnen doen. Na verschillende onderzoeken krijgen we op 04.02.2020 het verdict te horen dat ze longkanker heeft met uitzaaiingen in combinatie met het Lambert-Eaton myastheen syndroom. Een aandoening die zeer zeldzaam is. Hierdoor is ze bedlegerig.
We gaan ervoor.
Twintig jaar geleden hebben mijn partner en ik elkaar ontmoet in maart 2000 en op 11 4 2000 werd zij reeds voor borstkanker geopereerd met alle behandelingen . Zij heeft 9 jaar orale chemo moeten nemen waardoor veel van haar kraakbeen en discussen verdwenen is waardoor zij moeilijk gaat. In 2012/2013 heeft zij acht weken met een bacteriël
Omdat het mijn man is en daarom vind ik dat maar heel normaal .
Omdat ik vind dat ik dat moet doen, ik ben zo opgevoed. Het poetsen hebben we uitbesteed omdat ik zelf fysieke problemen begin te ondervinden en mijn moeder had het daar al moeilijk mee "gaat ge vreemden in huis halen?" Mijn moeder is in onze opvoeding altijd zeer dominant geweest en ik geraak nog steeds niet vanonder dat juk.
In 2008 werd ontdekt dat mijn man geen controle meer heeft over de rechter zijde van zijn lichaam, te wijten aan een gaatje in een ader in de hersenstam. Hij heeft daardoor hulp nodig bij het aankleden, eten, wandelen, ...
