Om de zorg voor mama in de 1ste plaats maar ook om papa te helpen en te steunen.
Omdat ik vind dat mijn plicht is als kind om voor onze ouders te zorgen.
ik heb er 2 ook nog mijn schoonmoeder die nog alleen woont op 94 jarige leeftijd
Het vakantiejaar afgesloten met een weekje op vankantiepark L'Accolade, Ile d'Oleron (Frankrijk). Zeer goed aangepaste bungalows en andere accomodaties. De uitbaters zijn beiden Nederlandse kinesisten. Desgewenst kan je er steun en zorg krijgen. Prachtige omgeving en veel aandacht voor toegankelijkheid over het ganse eiland. Het is wel 860 km ver. Voor de durvers een absolute aanrader.
Ik zorg al negentien jaar voor mijn echtgenote die MS heeft.Wij hebben beloofd in goede en kwade dagen voor elkaar te zorgen.Tot nu toe lukt mij dat met de hulp van de poetsvrouw en proberen af en toe tijd voor mezelf te nemen.
Mijn partner heeft primair progressieve afasie die leidt tot dementie
Het is en blijft moeilijk om mijn vader zo te zien, er is bijna geen interactie meer en mijn moeder heeft het daar zeer moeilijk mee... begrijpelijk . Ze zijn morgen 59 jaar getrouwd !
Ik kan het plaatsen maar het is niet fijn om hem zo te zien. Zijn achterkleinkindjes (allebei 15 maanden) komen van t weekend op bezoek, hopelijk heeft hij dan een goede dag en kan hij genieten van het gezelschap
mijn vader is beginnend dementerend en mijn moeder kan de zorg niet alleen aan.
ze zijn allebei 81 en 84 jaar en hebben ondersteuning nodig in het dagelijkse leven.
mijn moeder is ook diabetespatiënt en moet ook geholpen met haar medicatie en inspuitingen. ze leven nog zelfstandig en dat wil ik zo lang mogelijk zo houden.
Het is al een hele tijd geleden dat ik iets van mij liet horen.Het wordt moeilijk om het werk te combineren met de zorg voor mijn man. Ik maak momenteel een zware depressie door.
12/1/2017 op spoed beland met een kind dat afschuwelijk veel pijn heeft. We worden snel geholpen wanneer ze zijn dossier raadplegen en hoeven niet lang te wachten op een arts die enkele onderzoeken laat uitvoeren. Hij heeft zoveel pijn dat hij flauw valt en de verpleging voor de nodige pijnmedicatie zorgt. Nog steeds heeft hij veel pijn maar is ook lekker high en begint hij zich zorgen te maken over het examen dat hij de volgende dag heeft. De neurologe die komt kijken vertelt hem dat examens verleden tijd zijn. Verdriet, frustratie en pijn zijn een slechte cocktail voor een jonge kerel...
24/9/2017 een operatie en 5 maanden intensieve revalidatie later moet hij beslissen om zijn studies voorlopig op te bergen.
Al die maanden maakte ik gebruik van loopbaanonderbreking wegens medische bijstand ernstig ziek persoon om het zorgen voor en rondrijden voor de revalidatie mogelijk te maken. Dankbaar dat zo een constructie in België mogelijk is maar gefrustreerd dat het telkens moet worden verlengd omdat het zo traag opschiet.
Ik had moeder meegenomen om uit te gaan eten... Daarna zouden we kledij voor haar kopen.... Bleek dat het op dat uur (14u op een zaterdag) veeeeeeeeel te druk was en zeker al voor ons moeder (parkeerplaats? aanschuiven) dus besloten we naar huis terug te keren....
Ik dacht nog, misschien had ze nog graag ergens een kopje koffie gedronken nu zij eens de deur uit is.... bwa ze zal daar niks in vinden en liever hebben dat ik nog wat werkjes doe bij haar.... Ik zweeg. Maar toen ik naar links wou zei moeder plots, zie jij het nog zitten om een kopje koffie te gaan drinken....Ik zwenkte naar rechts richting koffieshop :D
Ik vertelde haar dat ik daar ook aan had gedacht en we begonnen beiden te lachen want blijkbaar wilden we dit allebei maar spraken we dit niet uit tot op het laatste moment :D was een leuk moment en we kwamen beiden tot het besluit dat we te weinig zeggen tegen elkaar....
