Netwerk voor mantelzorgers, van maandag tot zondag

één zin herken ik heel goed in deze reacties , mensen beseffen soms echt niet wat mantelzorg betekent.... zeker als de persoon voor wie je zorgt echt niet veel meer alleen kan.... en als je er alleen voor staat gelijk ik, niet altijd evident. Geen weekendjes uit, geen reisplannen, in het beste geval eens een dagje dat dan duurt tot rond een uur of vijf, want dan moeten we terug, de medicatie klaar zetten, eten uithalen, afsluiten, enz....

Beste Cornelia

Ik begrijp je heel goed. Het is moeilijk en je ziet soms niet de bomen achter het bos. Maar denk wel dat als je moeder er niet meer is dat je heel gelukkig zult zijn dat je dit allemaal gedaan hebt. Dan kan je met een gerust hart verder en volop genieten van je vrije tijd.
Ik kan nergens naartoe, Overdag werken, dan naar moeder in één van de slechtste "gevangenissen" van het land, naar huis, de was en en plas, warm eten klaarmaken voor moeder 's anderdaags (want ze eet daar niet, veel te slecht) en slapen. Uitgaan zit er niet in want moeder kost me ook geld. Ik "moet" het niet maar als ik haar gezicht zie bij iets nieuws of wat lekkers, dan is het me allemaal waard. Laat de rest maar denken wat ze willen, volg je hart maar.
Veel goede moed!

Cornelia C. bedankt voor je hartje! Veel sterkte en neem ook eens wat tijd voor jezelf!

Voorlopig is het inschakelen van extra uren zorg door familiehulp afgeblazen. Mijn moedertje was veel te zeer overstuur door het idee alleen al,
daarom zijn wij allen gezwicht en blijft ons weekschema zoals het is. Intern zijn er wel enkele
verschuivingen door 2 van mijn zussen opgenomen om mijn jongste zus wat te ontlasten en haar een vrije middag en avond te gunnen.

2 | mensen      0 | Reacties

Lees ook in het Forum bij : omgaan met agressie.

1 | mens      0 | Reacties

Lees over mijn recente ervaringen om extra hulp in te schakelen en moeders reactie daarop ; in het Forum bij " hoe houden jullie het mentaal/emotioneel vol ?"

1 | mens      0 | Reacties

Amai, veel sterkte! Dat je zo goed voor je mama zorgt en daarbij nog gaat werken ook! Ik sta er helemaal alleen voor en ik ga niet werken, maar ik weet wat het is om dag en nacht, weekdag, weekend klaar te staan.

Zo, zal de stilte op het forum maar doorbreken. Het was een zware week op het werk. Ik kon nauwelijks functioneren. Ik had een emotionele breakdown. Nochtans iets wat ik absoluut tracht te vermijden op het werk. Het is het beste om werk en privé wat gescheiden te houden. Toch verwacht ik eigenlijk meer begrip en steun van mijn collega's
dat is er veel te weinig. Nog steeds die vragen;" Fijn weekend gehad ? Goed gevierd ? Goed uitgerust ? Weggeweest ? Dat soort goedbedoelde vragen jaagt me nu de kast op, want het antwoord is op alles " nee, nee, nee ! " Ik ga in het weekend voor moeder zorgen. Ik ben al 3 jaar op vrijdag niet meer uit geweest. Ik ben al 3 jaar op zaterdagavond te moe ( terug thuis) om nog iets anders te ondernemen en ga dan vroeg slapen. Hoe vaak moet je zoiets uitleggen ? Het valt me ook steeds meer op, dat buitenstaanders er geen notie van hebben, wat dat is, mantelzorgen !!!
Zo: dit is een statement.

Bedankt voor je reactie Cornelia
Je hebt wel gelijk ze willen niks uit handen geven om de greep niet kwijt te spelen maar idd ten koste van ... Ik begrijp je hier heel goed. soms heb je t gevoel v met je hoofd tegen de muur te lopen constant maar ik heb ook echt leren relativeren hierdoor ... T is hun keuze en ik wil geen ruzie ...en zo start k mijn gesprek met hen soms ook !
Maar t is en blijft een hele opdracht en een zoeken voor jezelf hoe raak ik hier zelf zo veilig mogelijk door , want je eigen leven loopt je soms al es voorbij ...
Intussen heb ik een tegenpool gevonden 1x per jaar help ik volwassenen fietsen waar ik enorm veel voldoening uithaal want de mensen die daarvoor inschrijven zijn zeer gemotiveerd en zo dankbaar omdat wij vrijwilligers tijd maken om hun dat te leren ! Ik ben dan voor 10 weken 2 u ergens helemaal anders, niet bereikbaar, in de buitenlucht en beetje sportief ook ...

Ik doe een poging om een "selfie" van ons tweetjes te plaatsen hier, maar het is nog niet gelukt.

1 | mens      0 | Reacties

Dag Annie, dank je wel voor je reactie. Het onbegrip is vrij algemeen ja. Op de werkvloer zie ik eerder onverschilligheid terwijl ik vaak gebukt ga onder de situatie, wordt er zelden naar geinformeerd . Nu moet ik eerlijk bekennen dat ikzelf dat onbegrip ook soms ervaar naar mijn moeder toe, omdat zij het zo vanzelfsprekend vindt dat wij haar de kans geven om zo lang mogelijk in het ouderlijk huis te blijven wonen. Maar zij neemt dat erg letterlijk want ze wil de deur NIET meer uit, terwijl dat in een rolstoel nog perfect zou kunnen. Zij zou best naar de dagopvang of zo kunnen gaan, maar zij weigert alles ! Dat maakt het voor ons extra moeilijk, zij wil niet wandelen, niet buiten op het terras, niet meer naar de gedenksteen van vader...soms word ik er wanhopig van en stel ik mezelf de vraag" Waarom doen wij deze moeite ?"

dag Cornelia,


Dank voor je reactie op mijn verhaal. Mantelzorger zijn is inderdaad een hele opgave en ook stoot op vaak onbegrip van mijn omgeving en werkgever ("waarom doe je je moeder niet naar een rusthuis? Jij moet toch niet je hele leven opofferen voor haar?")

Zie forum: lees bij tips voor thuiszorg, daar heb ik mijn wedervaren geschreven met het al dan niet inschakelen van familiehulp !!! Dat is nl buiten moeder gerekend !!!

1 | mens      0 | Reacties

Happy 2015.
Ik wil alle mantelzorgers waar dan ook veel moed en geduld toewensen. Het zou fantastisch zijn als er ook meer maatschappelijke erkenning zou ontstaan. Want je omgeving kan echt niet inschatten wat dat met je doet, dat mantelzorgen. Vaak bots je op onbegrip ja, ook bij collega's en vrienden. Herkenbaar ?
Honderden keren heb ik laten weten op welke dagen ik niet beschikbaar was voor sociale activiteiten, ze vergaten het telkens weer... maar met alle gevolgen van dien.
Uiteindelijk werd ik gewoon vergeten.
Wat zal het nieuwe jaar brengen ? Gelukkig hebben we geen glazen bol.
Ik leef gewoon van dag tot dag want elke dag heeft zijn eigen zorgen.
Intussen heb ik genoeg aan het moment. soms luister ik wel 20 keer naar Happy
van Pharrel Williams. Vooral de 24 uur lange dansjes, op straat, die je op internet kan
bekijken, hebben me er al eens erbovenop geholpen.
Bedankt voor de hartjes.