Onze site gebruikt cookies om je surfervaring te verbeteren. Voor meer info, raadpleeg de privacypagina.      sluiten

Netwerk voor mantelzorgers, van maandag tot zondag

Rita V.

zorgt voor partner

Gewoon, omdat het mijn partner is, mijn levensgezel en toeverlaat .... en omdat ik hem graag zie. Mijn man heeft 36 jaar geleden een motorongeval gehad met verlammingsverschijnselen van zijn bovenste ledematen en verlamming van zijn middenrif rechts. Door deze letsels is hij chronisch pijnpatient. Hij is bijna volledig afhankelijk van mij


19

Dragen Rita een warm hart toe:
Kris G. , Marleen V. , Elisabeth N. , marleen h. , Marij L. , aniana s. , Lies S. , Peter D. , Frederik B. , Karen H. , Mieke . , Rika H. , Annetta M. , Carina G. , Sonja L. , Leen S. , Hilde D. , Christiane H. , Lode V.





Leen S. liet een reactie achter

Veel steun toegewenst ! Groetjes Leen S.


Annemarie G. liet een reactie achter

Rita, super zoals jij dit doet!
Het is dikwijls een hele zoektocht om hierin een evenwicht te vinden.
Jij hebt dit gevonden. Proficiat!!!


Annetta M. liet een reactie achter

Rita veel resect voor het geen je doet.
Ik bewonder je voor de moed die je
al zolang opbrengt.
roetjes Anita en Willy


Update van 05/2/17

Vandaag vier ik mijn dertiende verjaardag ...als mantelzorger voor mijn man. We hadden ons "jonge leven" wel anders voorgesteld....We hebben samen met onze kinderen een lange en moeilijke weg afgelegd en er zullen nog vele obstakels volgen. Ondanks de pijn, de gedrogeerdheid t.g.v. medicatie, de verlammingen en de benauwdheid die ons dagdagelijks leven telkens opnieuw bepalen slagen we erin om van de kleine, dagelijkse dingen enorm te genieten!!!


6 | mensen      0 | Reacties

Update van 06/4/15

Sinds het "zomeruur" gearriveerd is slaapt mijn man weer veel, héél véél sommige dagen. Maar hij heeft gelukkig geen pijn.... De dagen dat hij niet gedrogeerd is door de medikatie genieten we wéér volop....


2 | mensen      0 | Reacties

Update van 05/3/15

We hebben weer enkele zware weken achter "de rug". Op 22 januari werd mijn man met spoed naar het ziekenhuis vervoerd. Na een weekje was hij goed hersteld en mocht hij mee naar huis. Na een paar weekjes thuis te zijn werd hij weer zoooo benauwd... het waren weer spannende dagen en nachten. Dankzij de goede aanpak van onze huisarts en aangepaste medikatie kon hij gelukkig thuis blijven en hebben we een ziekenhuisopname kunnen voorkomen. En nu genieten we weer van de kleine, gezellige momenten samen.....


3 | mensen      0 | Reacties

Update van 14/1/15

Ik voel me meer aangesterkt en de "evenwichtsoefening op mijn slappe koord" heb ik tot een goed einde gebracht, voorlopig althans toch weer. Het is -telkens weer- een periode dat het vrij goed gaat en dat ik me goed voel en een periode dat het minder goed met me gaat. En het zijn telkens van die "kleine dingen" die dan nét té veel zijn. De slaap-periodes van mijn man zijn er nog steeds afwisselend met de pijn-periodes..... s'avonds genieten we van het samen-zijn bij de kachel en een tasje thee. En ik ben blij dat we dit samen-genieten!


1 | mens      0 | Reacties

Rita V. liet een reactie achter

Sommige dagen kan ik (bij wijze van spreken) " de wereld aan" maar geloof me het is ook voor mij soms wel anders. De laatste jaren is het balanceren op een slappe koord, een continue evenwichtsoefening om mezelf hierin niet té verliezen. Dit vraagt enorm veel energie! Gelukkig heb ik een aantal mensen achter én naast mij staan voor de nodige ondersteuning.
Het is inderdaad een maatschappelijk probleem, de zorg zou door iedereen "mee"gedragen moeten worden. Ik denk ook dat medemensen het probleem van "zorgen-voor" totaal niet kunnen inschatten. Ik merk dit ook in mijn naaste omgeving.
Door onvoldoende kennis van het zorgen-voor staan mensen hier niet voor open en mensen zijn zo erg met hun eigen dagdagelijkse dingen bezig zodat de aandacht voor de omgeving miniemaal is. Dit komt vooral(denk ik) door het jachtige, hectische leven in ons land. l


Update van 04/1/15

Op de eerste dag van het jaar heeft mijn man bijna de ganse dag geslapen, juist zoals met Kerstmis trouwens. Dat was dus het begin van het nieuwe jaar..... We kijken niet té ver vooruit én proberen van elk "goed" moment dubbel en dik te genieten!


1 | mens      0 | Reacties

Update van 31/12/14

Het is een vrij gewone dag geweest vandaag. Mijn man is de ganse dag kunnen wakker blijven en was maar een beetje gedrogeerd vandaag.


1 | mens      0 | Reacties

Cornelia C. liet een reactie achter

Mantelzorg wordt over het algemeen en in de media een beetje geromantiseerd, dit stoort me want er is niets romantisch aan. Vanuit onze Christelijke moraal wordt het dan weer geïdealiseerd, ook dat stoort me, want het " je vrijwillig opofferen" is vaak een situatie die je overkomen is, zonder dat je er goed over hebt kunnen nadenken. Je rolt er in en weet niet meer hoe je op een "nette" manier er uit kunt. Oké, je beleving is niet elke dag dezelfde, gelukkig maar. Er zijn positieve gevoelens zeker,
maar even vaak negatieve, zeker als je al vermoeid bent door je job en andere levensperikelen. Zelfs voor mensen met een sterk verzorgingsinstinct, kan het al eens teveel worden ! Zonder onderbreking, jarenlang, altijd opnieuw klaar staan: ik vind dat niet vanzelfsprekend, en wou dat de buitenwereld zich daar ook eens Bewust van werd, ipv het mantelzorgen ook nog eens te promoten als zijnde HET toekomstmodel ! Zorg moet de structurele verantwoordelijkheid van iedereen zijn en blijven.