Mijn moeder is 95 j. Ze woont sinds 2009 in hetzelfde gebouw als ik. Het laatste 1,5 j. is ze mentaal erg achteruitgegaan. De zorg neemt altijd maar toe. Hulp in huis is voor haar moeilijk te aanvaarden, maar het is noodzakelijk om het voor mij doenbaar te houden. Ik wil haar zo lang mogelijk thuis laten wonen.
Mijn moeder is op 7 september 2019 overleden. Het doet me verdriet dat ze de laatste 5 maanden in het WZC doorgebracht heeft. Wellicht had ze langer geleefd, als ze thuis was kunnen blijven. Het is moeilijk te accepteren dat ik echt geen andere keuze meer had, omdat de zorg thuis niet meer voldoende was. Mijn moeder werd 96,5 j. en had een boeiend gezinsleven, werk dat ze graag deed en veel sociale contacten. Ze is de kinderen tot op het laatst blijven herkennen, wat een geweldig cadeau is.
2 |
mensen
2 | Reacties
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Sinds dinsdag 2 april is mijn moeder (intussen 96 j.) opgenomen in een WZC. Het was een héél moeilijke beslissing, maar ik kon de zorg thuis niet meer aan. Een zorgvakantie was geen succes, ondanks lieve vrijwilligers. Daarna was het nog lastiger: wenen, roepen, niet alleen kunnen zijn, hoewel ik 5 keer per dag binnen kwam, zo'n 4 à 5 u. per dag. Het werd altijd maar zwaarder. Mijn moeder is niet gelukkig in het WZC: ze weent, verwijt, vraagt altijd maar waarom, wil naar huis... hartverscheurend. Ik verwacht nu dat mijn zussen en de kleinkinderen ook geregeld op bezoek gaan, zodat ik wat tot rust kan komen.
4 |
mensen
1 | Reacties
Ik vernam op een info-avond over "beginnende dementie" dat voor een dementerende patiënt zijn gevoelens van angst constant blijven terwijl diens algemene toestand achteruitgaat. Tegen angst bestaat medicatie, voor te schrijven aan voldoende hoge dosis, in de regel overigens ongevaarlijk. Goede moed toegewenst.
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Sinds enkele weken komt er thuisverpleging om mijn moeder te helpen bij het wassen. Elke keer weent ze en is ze achteraf boos op mij en krijg ik verwijten. Ik heb de zorg al beperkt tot 3 keer per week in plaats van dagelijks, omdat ik het emotioneel heel moeilijk mee heb. Ik krijg er letterlijk hartpijn van om haar zo te zien. Ik word ook boos van haar aanhoudend protest tegen hulp bij het wassen. Zó vermoeiend... En dat terwijl mijn schoonbroer terminaal is en elk moment kan overlijden. Ik kan er met mijn moeder moeilijk over praten, want ze snapt het niet goed.
3 |
mensen
0 | Reacties
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Zorg toch ook goed voor jezelf, zodat je verdere leven na de zorg nog mooi kan verlopen. Maak je niet ziek. Ik zit in het zelfde schuitje als jou. Ik ben waarschijnlijk jonger dan u, maar mijn toekomst staat nu op een laag pitje.de stress wreekt zich onbewust een baan door je lichaam. Ik wil je niet afschrikken. Ik hoop alleen dat je er niet de dupe van wordt. Veel sterkte!
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Dankje voor het hartje en je medeleven. Voor u ook veel steun toegewenst en geniet van de feestdagen. Groetjes Leen S.
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.