chr10 V.

zorgt voor familielid

Ik zorg voor mijn ouders mijn vader is niet meer mobiel en zetel tuin bed is zowat de enige beweging . moeder wil zich steeds blijven bewijzen had 10j terug 3 aneurysma daardoor is haar geremdheid wat aangetast maar ze kwam er wonderwel goed uit! Ze willen geen hulp v buitenaf en als enig kind zorg je voor ze...

Dragen chr10 een warm hart toe:
Peter D. , Patrick V. , Marie P. , Kris G. , Christine J. , Marleen V. , Elisabeth N. , aniana s. , Cornelia C. , Lies S. , Marleen B. , Frederik B. , Karen H. , Lisa L. , Sonja L. , MIREILLE W. , Geertrui W. , Lode V.

Lode V. liet een reactie achter

Ik geef je een hartje om je te steunen op de moeilijke momenten. Sterkte! Lode

Update van 08/3/16

Sinds een maand heeft papa zijn stekje in een wzc , aanvankelijk met tegenzin maar nu begint hij toch in te zien dat dit de beste oplossing .
In 2 maand tijd voor zijn opname in het wzc waren er 2 zh-opnames en opeens ging t heel snel , met een MMS score van 16/30 kon het niet verder en na de laatste zh opname moest hij bed houden van de arts ! De vpk kwam dan ook al 3 X/dag , mama vermagerde in die maanden 11 kg want ze had geen rust ,zelf liep ik ook op mijn toppen 2 huishoudens en gaan werken was steeds moeilijker te combineren...
Nu zijn we dus maandje verder mama bloeit terug open , papa was heel eisend tov haar hoor ik nu ... Gelukkig is hij tegen de verzorging steeds vriendelijk maar wij moesten het ontgelden zeker de eerste 3 weken ... En we hebben de verzorging aan onze kant zodra hij te eisend word spreken ze hem erover aan ... Mama voelt zich enorm gesteund door de equipe ... En ik heb nu nog enkel mama onder mijn vleugels voor papa wordt gezorgd , een heel emotioneel gebeuren toen ik mee ging om in te checken ... Alsof mijn rugzakje ineens lichter werd de tranen stroomden over mijn wangen ... Hvpk snapte er efkes niks van tot het verhaal kwam...

3 | mensen

0 | Reacties

Update van 29/9/15

Mama viel en brak een rib dus kon ze papa s morgens niet helpen uit bed te komen .Sinds paar weken hebben ze s morgens de verpleegster ! 1 st hulp aanvaarding wat een overwinning ! Sinds deze week ook s avonds hulp van de verpleegster , en mama vraagt telkens wel hulp bij zei de verpleegster me ... Maar papa die niet meer mobiel is 'trekt nog altijd zijn plan' zegt hij ... Owee als er niemand in de buurt is dan zit ie wel vastgekluisterd aan zetel of bed DUS die koppigheid blijft !!! Afin ben al blij met de verpleegster die 2x komen mag !

2 | mensen

0 | Reacties

Cornelia C. liet een reactie achter

Dank je wel chr 10 V, ik heb soms echt wat steun nodig, relativeren lukt me niet zo best.
Enfin, deze website beantwoordt echt aan een behoefte. Ik wil delen.

Cornelia C. liet een reactie achter

Beste CHR, mijn moeder van 90 weigert ook steevast alle hulp van buitenaf, terwijl zij zelf niets meer kan, rekent zij erop dat wij alles voor haar blijven doen. Het heeft een dik jaar geduurd vooraleer zij het groot toilet van de verpleegsters aanvaardde. Om maar een voorbeeld te geven. Elke verworvenheid ( overwinning) volgde pas op een lange verbeten strijd of sabotage van haar kant... Dat maakt mij wel regelmatig boos, want: elke verandering is een meerwaarde gebleken en elke beslissing was er een ten voordele van haar levenskwaliteit !!! Dan vraag ik mij toch af: vanwaar die nutteloze koppigheid, aangezien moeder al 3 jaar geleden niet meer kon en alles uit handen heeft moeten geven. Ik begrijp die strijd niet, want dit gaat niet over waardigheid !
(maar waarschijnlijk wel over greep op je eigen leven willen houden )

chr10 V. liet een reactie achter

Soms is het ook een last omdat ze hulp van buitenaf weigeren , beiden 83 maar oud zijn nee hoor da s voor 100 jarigen , dan kan ik kwaad worden of glimlachen maar ik kies voor t laatste .ze weten ook de waarheid wel ... De trots speelt vooral , ik probeer vooral de positieve momenten te koesteren en geen energie te steken in gelijk halen, ze zijn tenslotte een andere generatie nietwaar. Ik krijg veel warmte van mijn gezin en dat helpt op moeilijke dagen .