Al vanaf hij 25 jaar was heeft mijn man reuma en artritis aan al zijn gewrichten en kan echt niks doen. Er komt nu dagelijks een verpleegster hem wassen en aankleden. Ondertussen is hij 73 jaar en is hij beginnend dementerend en ik kon niet anders dan hem 1 dag per week in dagopvang te doen, ik heb nood aan die ene dag rust voor mezelf.
Dragen Paulientje een warm hart toe:
Betty D.
,
Peter D.
,
Lies S.
,
Patrick V.
,
Marie P.
,
chr10 V.
,
Kris G.
,
S9 B.
,
Marleen V.
,
Elisabeth N.
,
Juliette D.
,
Flora H.
,
aniana s.
,
Lucienne S.
,
Annick B.
,
Dominique M.
,
Frederik B.
,
,
Sonja L.
,
Veerle A.
,
Geertrui W.
Dag Paulientje, je getuigenis heeft me echt geraakt. Een deel ervan klinkt heel herkenbaar. Als ik je dit nog mag meegeven: voel je absoluut niet schuldig, omdat je je partner 1 dag per week in de dagopvang laat. Je hebt jezelf niets te verwijten na zoveel jaren van pure toewijding. Je mag jezelf niet uit het oog verliezen!
Warme, hartelijke groeten,
Geertrui
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Knap van je , ook al hou je van je man ,dan nog kan het soms toch zwaar zijn,ik zorg ook al ongeveer 10 jaar voor mijn man maar soms heb ik toch een dipje,en ik weet wel dat hij daar ook niet voor gekozen heeft je moet al je dromen en verwachtingen op zij zetten.
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Heel sterk dat je dat al zo lang doet. Veel mensen zouden op hun 25ste egoïstischer zijn en hun partner aan hun lot overlaten denk ik, zeker in de individualistische maatschappij van vandaag.
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.