Sonia is met heel veel liefde mantelzorger voor haar partner, Walter. Toen bij hem frontotemporale dementie, vasculaire dementie en de ziekte van Alzheimer werd vastgesteld, twijfelde ze geen seconde om de zorg op te nemen. Wanneer het echt niet meer ging, werd Walter opgenomen in een woonzorgcentrum. Ook hier blijft Sonia bij zijn zijde. Hoe houdt ze het vol? Wij stelden haar onze acht mantelzorgvrage
1. Hoe ben je mantelzorger geworden?
“Ik merkte al een hele tijd dat er iets niet juist was. Walter’s karakter veranderende: hij werd agressief en jaloers. Ik moest alles verstoppen. Soms vond hij de weg niet terug naar huis en moest de politie worden ingeschakeld. Het zal nu ongeveer vijf jaar geleden zijn dat de dokter ons meedeelde dat Walter een hersentrombose had gehad. Bij verder onderzoek bleek dat de halsslagader vernauwd was. Die zat voor 70% dicht. Een operatie was noodzakelijk. Volgens de dokter zou de situatie nadien terug verbeteren wanneer de hersenen opnieuw meer zuurstof zouden krijgen. Dat was een geruststelling.”
“Maar de situatie veranderde niet. Walter had toen ook veel rugpijn. Ik zei dat we best naar het ziekenhuis zouden gaan. Omdat hij zoveel pijn had, is hij gemakkelijk meegegaan. Dat was voor mij moeilijk, aangezien het een leugen was. Ik wou vooral langs gaan bij de neuroloog. Na verder onderzoek werd bij Walter frontotemporale dementie, vasculaire dementie en de ziekte van Alzheimer vastgesteld. Sindsdien heb ik alle zorg op mij genomen. Dat heb ik bijna drie jaar volgehouden, tot de dokter zei dat hij moest opgenomen worden. Het ging echt niet meer.”
2. Hoe ervaar je de zorg?
“Ik vond het heel zwaar. Maar ik heb het met veel liefde gedaan. Ik ga nog steeds elke dag bij hem langs. Ook toen hij in het ziekenhuis lag en nu hij opgenomen is in een woonzorgcentrum. Ik ben veel rustiger nu, omdat ik weet dat er altijd iemand bij hem is. Ik help wel nog bij het geven van eten en andere zorgtaken. Na 52 jaar huwelijk wil ik hem blijven helpen.”
3. Wat zijn de mooie momenten?
“Elke keer wanneer ik binnenkom, zie ik zijn ogen glanzen. Dan zet ik hem in zijn rolstoel en neem ik hem mee voor een wandeling. Soms doen we een terrasje. Daar geniet hij met volle teugen van, en ik ook!”
4. Wat zijn de moeilijke momenten?
“Ik zou een boek kunnen schrijven over alles wat ik heb meegemaakt. Ik heb zo veel gehuild dat op een bepaald moment mijn tranen gewoon op waren. Maar ik weet dat hij het ook voor mij zou doen. Nu is hij zo ver heen dat hij niets meer begrijpt of soms gewoon los door mij heen kijkt. Dat doet pijn. Een klein lichtpuntje is dat hij nu ook niet meer beseft dat het woonzorgcentrum zijn nieuwe thuis is. Waar voorheen zijn thuis was, weet hij niet meer.”
5. Wat doe je om te ontspannen?
“Ik ga elke week twee uurtjes linedancen, dat heb ik nog nooit overgeslagen. Ik doe het ondertussen zeven jaar en het ontspant me volledig. Na het linedancen ga ik rechtstreeks naar het woonzorgcentrum. Ik kan geen dag zonder Walter even te zien.”
6. Maak je gebruik van enige vorm van dienstverlening?
“Hij verblijft nu permanent in een woonzorgcentrum. Daar wordt zeer goed voor hem gezorgd. Dat maakt het voor mij gemakkelijker om te dragen.”
7. Hoe hou je de balans tussen de zorg, je hobby’s en je familieleven?
“Ik ken mijn prioriteiten. Elke dag ga ik naar hem toe. Ik zou geen enkele dag kunnen overslaan. En ook wanneer de kinderen me nodig hebben, sta ik paraat. Soms is het even zoeken, maar ik vind altijd wel een manier om alles te combineren.”
8. Heb je een tip voor andere mantelzorgers?
“Mantelzorger zijn is niet gemakkelijk. Ik wist dat het zwaar zou worden. Maar ik doe het uit liefde. Daardoor kan ik het volhouden. Ik hou zijn hand vast, geef hem een schouderklopje, zeg lieve woorden tegen hem, zo laat ik zien dat hij nog meetelt. Liefde is alles!”
Meer weten over Sonia? Bekijk haar profiel voor de laatste updates en geef haar een warm hartje!
Om de twee weken kiezen wij een ‘mantelzorger van de week’ die we in de bloemetjes zetten. Ken of ben jij iemand die hiervoor in aanmerking komt? Stuur dan een mailtje naar info@ma-zo.be!
Bekijk alle 'Mantelzorgers v/d week'!
5 reacties
05 mei 2017
Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Hier lees je …
0 reacties
Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Rita Nevelsteen is een van …
0 reacties
Sonia, een dikke pluim voor jou. Veel sterkte <3
Zo mooi en zo herkenbaar. Zelf ben ik ook mantelzorger voor mijn man met dezelfde soort dementie als jouw man, zelfde eerste tekens en problemen. Harde beslissing om tot opname te komen. Hij verblijft nu ook een jaar in het zorgcentrum waar hij heel goed verzorgd wordt en dat brengt rust in ons leven. Alles draait rond hem, hij is de prioriteit. Elke dag er naar toe, ik weet onmiddellijk aan zijn ogen of hij van deze wereld is (blinken of niet), bezoekje aan de cafetaria. Ik ben zo blij dat ik hem zelf eten mag geven, hem verzorgen en in zijn bed leggen. Ik begrijp je en wens je veel uithoudingsvermogen.
Dank voor uw steun, en voor u ook heel veel sterkte.
Beste Sonia,
Een dikke pluim voor jou! Dat is echte liefde!
Veel moed!
Een hartelijke groet,
Bea
Heel veel respect voor jou Sonia! Veel sterkte!
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.