Nadine zorgt voor haar echtgenoot die de diagnose jongdementie kreeg. Haar drijfveer? Liefde! Ze combineert de zorg nog met een halftijdse job. Hoe ervaart ze de zorg? En wat is haar tip voor andere mantelzorgers? We stelden haar onze acht mantelzorgvragen.
1. Hoe ben je mantelzorger geworden?
“Vijf jaar geleden werd er bij mijn echtgenoot, toen 59 jaar, jongdementie vastgesteld. Meer bepaald de ziekte van Alzheimer. Sindsdien ben ik zijn mantelzorger.”
2. Hoe ervaar je de zorg?
“De voorbije vijf jaar is de ziekte enorm geëvolueerd: hij kan niet meer alleen zijn en amper nog zelfstandig taken uitvoeren. De zorg wordt steeds veeleisender, maar mijn liefde voor hem maakt het mogelijk om er nog steeds voor hem te zijn. We zijn 41 jaar gehuwd en hebben altijd een hele goede relatie gehad, zelfs tijdens moeilijke periodes.”
3. Wat zijn de mooie momenten?
“De ziekte kent een enorm wisselend patroon. Gelukkig zijn er nog dagen waarop ik mijn lieve, hele intelligente man van vroeger terugzie. Al zijn die dagen wel zeldzaam.”
4. Wat zijn de moeilijke momenten?
“Wanneer ik merk dat hij zich bewust is van zijn situatie en daardoor verdrietig is … Net als de verbale agressie naar mij toe als reactie op de onmacht die hem treft.”
5. Wat doe je om te ontspannen?
“Aangezien hij niet meer alleen kan blijven, ontspannen we samen. We gaan dan wandelen of fietsen.”
6. Maak je gebruik van enige vorm van dienstverlening?
“Op dinsdag en donderdag gaat hij naar een dagverzorgingscentrum (DVC) voor jongdementen in Nevele. Omdat ik nog halftijds werk komt op maandag-, woensdag- en vrijdagvoormiddag Familiezorg langs van 8 tot 13 uur.”
7. Hoe hou je de balans tussen de zorg, je hobby’s en je familieleven?
“Ik heb heel veel steun en een luisterend oor van mijn buurvrouw, schoonzus, neef, een collega en de verantwoordelijke van het DVC.”
8. Heb je een tip voor andere mantelzorgers?
“Wacht niet te lang om de diagnose met familie, vrienden en kennissen te delen. Schakel vroeg genoeg professionele hulp in, dat is niet enkel beter voor de zorgbehoevende, maar ook voor jezelf. Tot slot: neem contact op met andere mantelzorgers. Zij begrijpen de situatie beter dan wie ook.”
Meer weten over Nadine? Bekijk haar profiel voor de laatste updates en geef haar een warm hartje!
Om de twee weken kiezen wij een ‘mantelzorger van de week’ die we in de bloemetjes zetten. Ken of ben jij iemand die hiervoor in aanmerking komt? Stuur dan een mailtje naar info@ma-zo.be!
Bekijk alle 'Mantelzorgers v/d week'!
9 reacties
11 december 2020
Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Hier lees je …
0 reacties
Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Rita Nevelsteen is een van …
0 reacties
Dag Nadine,
Liefde overwint alles ! Je doet mooi werk !
Liefs,
Bea
Hou je sterk Nadine. Gemakkelijk is het nooit en zeker niet als er een negatieve reactie is.
Vele groeten.
Sylvain
Super wat je doet,Nadine! Veel sterkte en moed!
Warme groetjes,
Martina
Heel veel moed. Ik heb mijn man na 10 zware jaren moeten afgeven. Ook jongdementie.
Niets bleef er over van mijn stoere Herman.
Ik vind het zo een kloteziekte. Zelfs mijn grootste vijand gun ik het niet.
Dikke knuffel Rolanda
Hou goede moed Nadine bij het zorgen voor je man.
Ik wens jullie een warme Kerst en een liefdevol 2021.
Gr.D.J.N.
Prachtig, Nadine wat je allemaal doet voor je man ...heel intens en zwaar om stilletjes aan ( mentaal ) afscheid te moeten nemen ...toch is mijn ervaring (ik werk reeds 30 jaar in een dementiekliniek met wzc enkel voor mensen met deze diagnose) dat er vele vormen van communicatie blijven bestaan...1 ervan is "liefde" ..."dat gevoel" ...blijf dat koesteren...heel veel moed en nog vele mooie momenten samen! groeten, Maureen
❤
Prachtig en hard tegelijk in 1 verhaal ... ik wens je heel goeie moed en sterkte.
Je doet dat goed Nadine ... geniet vooral van de mooie momenten die er nog zijn !
Knuffel, Anja
Dag Nadine, Je verhaal is heel herkenbaar want ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn man die de diagnose kreeg toen hij 62 was. Geniet van de momenten samen vooral met muziek kan je goed contact maken. Ook veel lichamelijke aanrakingen en samen bewegen. De taal van muziek en aanraking doet wonderen. Helaas heb ik mijn man in augustus moeten loslaten. Hij was 72. Je doet het het schitterend en veel goede moed.
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.