Anita zorgt met heel veel liefde voor haar zieke man. De spelbreker? Kanker. Ondanks het zware verdict probeert Anita zo positief mogelijk te blijven en samen te genieten van de kleine dingen. Hoe houdt ze het vol? Wij stelden haar onze acht mantelzorgvragen.
1. Hoe ben je mantelzorger geworden?
“In 2003 werd bij mijn man de linkerlong weggenomen omwille van kanker. De jaren erna heeft hij zich – met de nodige beperkingen en rustpauzes – kunnen behelpen. Toch viel het hem zwaar. Hij is altijd zeer actief geweest. Uiteindelijk kon hij berusten in de dingen die hij wel nog kon: koken, dingen opzoeken op de computer, …”
“Eind 2015 kreeg hij te kampen met een verlamming aan de rechterhand. De oorzaak was een geknelde zenuw. Vele bezoeken aan de kinesist leverde een verbetering op. Maar de handicap is niet volledig verdwenen, met de nodige frustraties van dien.”
“Daar bleef het echter niet bij. In mei 2017 werd er opnieuw kanker vastgesteld. Ditmaal is de kanker niet meer te genezen en is er slechts één behandeling mogelijk: immuuntherapie. Met deze behandeling kan hij nog enkele jaren leven. Dat verdict was een opdonder van formaat! Nu krijgt hij om de drie weken een baxter. De bijwerkingen hiervan zijn minder erg dan die van gewone chemotherapie. Toch wegen de vermoeidheid, de slapeloosheid, het gebrek aan smaak en reuk en de aften in de mond erg door. Zijn gemoedstoestand is er niet op verbeterd. Dat is normaal natuurlijk. Het is voor ons allemaal heel zwaar.”
2. Hoe ervaar je de zorg?
“Ik heb zelf ook gezondheidsproblemen, toch sta ik erop om de zorg zoveel en zolang mogelijk op mij te nemen. Dat doe ik met veel liefde. Maar het vergt wel wat energie en is emotioneel ook heel zwaar. Ik probeer me sterk te houden. Wanneer mijn man neerslachtig is, zorg ik voor een positieve noot, ook al is dat niet vanzelfsprekend.”
3. Wat zijn de mooie momenten?
“We proberen zoveel mogelijk van elkaar en van onze kinderen en kleinkinderen te genieten. Tijdens een goede periode kijken we graag vanop een bank op de dijk naar de weidse golvende zee.”
4. Wat zijn de moeilijke momenten?
“Het is voor iedereen moeilijk om hem te zien lijden tijdens het hoesten en bij het ophalen van slijmen. Ook het oppeppen, wanneer hij het niet meer ziet zitten, vergt veel van me.”
5. Wat doe je om te ontspannen?
“Als het kan, ga ik wandelen. Zo kan ik mijn hoofd leegmaken. Ook ga ik af en toe naar een voorstelling in het culturele centrum van ons dorp. Thuis probeer ik in de mate van het mogelijke tijd te maken om een boek te lezen of te borduren.”
6. Maak je gebruik van enige vorm van dienstverlening?
“Sommige zwaardere huishoudelijke taken, als stofzuigen en dweilen, kan ik zelf niet meer doen. Daarom hebben we sinds enkele maanden een poetshulp. We doen ook vaak beroep op een maatschappelijk assistente die ons met raad en daad bijstaat. Zo neemt ze de papierenrompslomp, van bijvoorbeeld het aanvragen van premies, voor zich.”
7. Hoe hou je de balans tussen de zorg, je hobby's en je familieleven?
“Dankzij onze poetshulp, maatschappelijk assistente, maar ook huisarts en uiteraard kinderen, familie en buren kan ik het volhouden. Een bezoekje of telefoontje doet altijd deugd en geeft me moed om voor mijn zieke man te blijven zorgen.”
8. Heb je een tip voor andere mantelzorgers?
“Maak echt gebruik van de hulp die voorhanden is en probeer af en toe ‘me-time’ in te lassen!”
Meer weten over Anita? Bekijk haar profiel voor de laatste updates en geef haar een warm hartje!
Om de twee weken kiezen wij een ‘mantelzorger van de week’ die we in de bloemetjes zetten. Ken of ben jij iemand die hiervoor in aanmerking komt? Stuur dan een mailtje naar info@ma-zo.be!
Bekijk alle 'Mantelzorgers v/d week'!
7 reacties
19 januari 2018
Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Hier lees je …
0 reacties
Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Rita Nevelsteen is een van …
0 reacties
Beste Anita ik wens jou en je man nog veel sterkte.... ik heb net je verhaal gelezen en het spreekwoord zegt wel " ieder huisje heeft zijn kruisje" maar bij sommige mensen is het kruis toch wel erg zwaar om dragen. Ikzelf heb altijd voor beide ouders met kanker gezorgd tot ze over 3 jaar zijn overleden met 4 maand tussentijd... maar ik zelf heb ook borstkanker... de verzorging was soms erg zwaar maar wou dat ik dit nog kon doen. Ik mis ze enorm.... probeer zoveel mogelijk te genieten met je man van de goede momenten. Dikke knuffel Elly
Dag Anita,
Heel veel moed toegewenst!
Hartelijke groetjes,
Bea
Heel veel sterkte toegewenst, ik bid voor jullie.
camilla
Liefde overwint alles. Ik weet waar je over praat. Geniet verder van de kleine dingen en de mooie herinneringen blijven je kracht geven. Warme groet.
Marie-Louise L C
veel moed Anita ik vind je een sterke vrouw sterkte groeten Willy O
Jij dat dat zo goed,ik bewonder jullie.Denise
Hartelijk dank aan de personen die op bovenvermeld artikel gereageerd hebben. Jullie woorden betekenen een grote steun voor mij en geven mij tevens nog meer moed
om verder te gaan met hetgeen ik bezig ben.
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.