Netwerk voor mantelzorgers, van maandag tot zondag

Martin D.

zorgt voor partner met dementie

Het is mijn echtgenoot, hoe zwaar het soms zijn kan, het is vanzelfsprekend, niet?


13

Dragen Martin een warm hart toe:
Mieke . , Ilse W. , Rudy A. , Marleen V. , Frederik B. , Sonja L. , Jonas G. , Gerd D. , Geertrui W. , Yumi C. , Darius Z. , Lode V. , Ruth V.





Update van 06/10/18

Beste Vrienden mantelzorgers en mantelzorgvragers bij deze wil ik jullie melden dat op 24 september 2018 mijn echtgenoot spijtig genoeg overleden is. Na een kleine beroerte leek het dat hij terug beter werd en heeft nog een 14-tal dagen terug actiever geweest, maar helaas des morgens heeft hij mij en het wereldse verlaten om terug naar moeder aarde te keren en met zijn kameraden Grenadiers de strijd der oneindigheid verder aan te pakken. Ik wil vooral ook alle mensen van de thuisverpleging en thuiszorg van de Bond Moyson van harte bedanken voor de goede zorgen de laatste maanden, want ik moest 24u op 24u 7 op 7 dagen daar zijn voor mijn echtgenoot iets wat ik tot op de laatste momenten met hart en ziel heb gedaan. Alleen had ik wel wat meer verwacht van de Federale Overheidsdienst waar zijn dossier zes maanden heeft aangesleept om dan op de dag van zijn overlijden de schriftelijke mededeling te krijgen dat hij niet in aanmerking kwam, pijnlijk. Het ga jullie allemaal goed en hou de moed erin het is het allemaal waard, zeker als er die kleine twinkeling in jouw zorgvrager zijn of haar ogen te zien is wanneer je dicht bij hem of haar bent. Dikke kus en knuffel voor alle mantelzorgers en vragers ten lande. Martin D.


4 | mensen      2 | Reacties
Yumi C. liet een reactie achter

Ik wens je heel veel sterkte Martin! Het is heel goed dat je voelt dat het het allemaal waard was want dat is het inderdaad

Mieke . liet een reactie achter

Beste Martin, heel veel sterkte toegewenst!


Update van 08/6/18

Gisteren was het wel even schrikken, hij heeft de ganse dag in het Duits aan het praten geweest. Veel was er niet van te verstaan, maar toch. Het was eens wat anders. Soms vraag ik me af of hij daar zelf nu niet moe van wordt om zo uren aan een stuk te babbelen?


10 | mensen      0 | Reacties

Update van 24/5/18

Sinds vorige week is Emiel nu meer aan z'n bed gekluisterd, na een paar valpartijen, gelukkig zonder veel erg, alleen een jaap in z'n hoofd welke genaaid moest worden. Hij ligt nu ook beneden ipv boven en dusdanig krijg ik nu hulp bij het wassen, gelukkig. Al moeten de verpleegsters het soms verbaal wel wat ondergaan, 't is een oud militair hé.
Alleen vind ik het wel spijtig dat de vrijwillige oppas niet op hem willen passen omdat hij geholpen moet worden tijdens het toiletbezoek, en dan voornamelijk omdat ze z'n poep moeten helpen afkuisen. Maar ik trek mijn plan ... hoe moeilijk het soms ook zijn kan. Veel steun aan mijn collega mantelzorgers. Tot de volgende.


8 | mensen      1 | Reacties
Geertrui W. liet een reactie achter

Dag Martin,

Ik vind het sneu voor jullie dat de vrijwillige oppas zich door zoiets inherent menselijks laten tegenhouden. Knap dat jij er wel ertegenaan blijft gaan! Ik wens je nog veel steun.

Warme groet,
Geertrui


Marleen V. liet een reactie achter

Martin D. bedankt voor je hartje! Ik leef met je mee, groetjes, Marleen V.