M'n vriend heeft ASS (oude diagnose PDD-NOS) en wij wonen nu een dik jaar samen. Het samenwonen gaat met ups & downs op alle vlakken. Voor het huishouden heeft hij meestal geen energie over dus dit valt grotendeels op mijn schouders. Momenteel zijn we bezig met het uitzoeken van tegemoetkomingen omdat hij nu in GTB is, wat ook zwaar weegt
Dragen Britt een warm hart toe:
,
Yumi C.
Ik ben op het moment gekomen dat ik op ben. Mijn hoofd zegt kies voor jezelf maar mijn hart lijkt het niet eens. Ik zie hem zo graag en hij mij ook. Op goeie momenten lukt dit goed, maar tijdens zijn blokkades kan hij heel gemeen en hard zijn tegen mij en ook al vergeef ik hel wel omdat hij zichzelf niet is, toch voelt het alsof ik telkens een stukje van mezelf verlies. Ik ben tot het besef gekomen dat ik heel veel laat voor hem en m'n leven schik naar wat mogelijk is qua prikkelarme activiteiten samen. Dit roept ook vragen en onbegrip op bij mijn familie. Help! Wat moet ik toch doen?
Hij heeft niets of niemand zonder mij en heb schrik dat hij in een diepe put zal vallen of erger als we zls vrienden verder gaan...
2 |
mensen
0 | Reacties
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.