Netwerk voor mantelzorgers, van maandag tot zondag

Als partner is het maar logisch dat je de zorg opneemt. Wie heeft er zoveel tijd en geduld om iemand uit bed te helpen, te wassen en aan te kleden. Professionele hulp heeft maar beperkte tijd om deze taken uit te voeren. Zelf kan ik de hulp bieden in een tijdspanne die toch nog aangenaam blijft voor mijn echtgenoot.

Mijn partner is zwaar en ongeneeslijk ziek. Als wij huwden hebben wij mekaar beloofd in goede en kwade dagen voor mekaar te zorgen en te blijven liefhebben. Als mantelzorger zorg ik er voor dat die kwade dagen voor ons beide nog gelukkige momenten brengen.

Waarom? Daarom! Het ligt voor de hand: ik was geholpen als ukkie en nu help ik mama toen ze niet meer voor zichzelf kon zorgen.

Gewoon, het is mijn partner en levensgezel. Het is niet omdat ze nu zorgbehoevend is dat ik haar “laat vallen”. En ik kies niet voor mantelzorger te zijn, het overkomt “ons” gewoon.

Mijn echtgenote was 10j ziek. De laatste 5 jaar kon ze helemaal niet meer bewegen en de laatste maanden kon ze niet meer spreken. Het betekende heel veel voor haar THUIS te kunnen blijven en er ook te kunnen sterven. Nu ze spijtig genoeg overleden is ben ik God dankbaar dat ik haar thuis heb kunnen verzorgen, zoalsl ze het zelf verlangde. De thuiszorgdiensten en individuele personen die me daarbij geholpen hebben ben ik heel dankbaar

Beste Marie P.
Ik zit in hetzelfde schuitje als jij. Ik heb mijn moeder altijd thuis gehad en met hulp van oppassers had moeder een heerlijk leventje. Tot de kinderen de vrederechter inschakelden en hun moeder gedwongen in een gesticht stopten. Zogezegd om hun moeder meer kunnen bezoeken. Vergeet dat maar. Maar wie is de dupe? Het slachtoffer zelf. Ik ga elke dag er naar toe en zie dat moeder na een uur opknapt. Als ze naar bed gaat, is net of ze helder wordt en begint te wenen. "Laat me aub niet in de steek....". Wel als je zoiets hoort, daar doe je het voor!

Het is mijn vrouw die ik nog altijd even graag zie en voor het beste wil. Nu aan het uitkijken voor appartement... iemand tips waar op te letten bij keuze appartement?

Beste Dominique M., het is heel belangrijk eens alles op een reitje te zetten in verband met de aanschaf van een appartement. Neem contact op met een sociale dienst (bv CM). Die sturen dan een profesioneel langs (ergotherapeut) om te overleggen wat er allemaal moet voorzien zijn. Wij hebben ook een appartement gekocht. Het aantal aanpassingen vooraf is niet te schatten. Je moet bovendien ook toekomstgericht kijken, rekening houden met wat er in de toekomst nog allemaal kan gebeuren.
Zijn de deuren breed genoeg voor een rolstoel? Is alles gemakkelijk bereikbaar met een rolstoel? Is de badkamer aangepast? Het toilet? De keuken? Is de tafel hoog genoeg? Is er een tillift nodig? etc...etc...
Overdenk dit alles met hulp van buitenaf en kijk dan uit naar het aanbod.
Groetjes.

'...Ik zorg voor mijn moeder, terwijl ik merk dat mijn broers en zussen niet de behoefte hebben om dat te doen. Daarom vraag ik mij af wat de motivatie van andere mantelzorgers is....' Je bent de enigste niet.
En waarom wij het doen en anderen mss niet ?
Onze motivatie ? Wel, wat mij betreft vind ik het normaal dat ik dit doe. Zij hebben voor mij gezorgd toen ik klein was. Ik mocht studeren, enz, enz... Zij waren er altijd als ik hulp nodig had, wel nu is het mijn beurt om een deel van wat ik gekregen heb, terug te geven. Liefde !