Netwerk voor mantelzorgers, van maandag tot zondag

Terug

Mantelzorger van de week: Rita Vanherck

Rita werd niet plots mantelzorger. Ze rolde er stilletjes aan in. Een motorongeval van haar man zo’n 39 jaar geleden had verregaande gevolgen, die niet allemaal ineens aan de oppervlakte kwamen. Hoe ervaart Rita het ‘zorgen voor’? Wij stelden haar onze acht mantelzorgvragen.

1. Hoe ben je mantelzorger geworden?

“Mantelzorger word je niet van de ene op de andere dag, je rolt er in ... Dat was althans bij mij het geval. 39 jaar geleden kreeg mijn man een motorongeval. Zijn rechterarm was volledig verlamd. Na zes maanden intensieve revalidatie kon hij opnieuw zijn rechterhand en -onderarm gebruiken. Maar een volledig herstel bleef uit. Fulltime werken met een gedeeltelijk verlamde arm bleek een zware uitdaging. Na het werk had hij vaak last van zenuwpijnen. Het was altijd onze bedoeling geweest dat ik zou stoppen met mijn job als verpleegkundige, eens hij een bepaald niveau op het werk had behaald. Maar het noodlot heeft er anders over beslist. 13 jaar geleden werd hij volledig werkonbekwaam. Gedurende die 13 jaar nam ik alle taken van hem over.”

“Autorijden of fietsten lukt niet meer. Ook wandelen is moeilijk. Wanneer hij niet te gedrogeerd is door de pijnmedicatie, niet te veel pijn heeft of zich niet te benauwd voelt, is een wandeling van 20 à 30 minuten mogelijk. Dat benauwde gevoel is het gevolg van een verlamming in het rechtse deel van zijn middenrif. Hierdoor wordt zijn rechterlong weggeduwd. Ook dat was een gevolg van zijn ongeval, maar hier kwamen we pas zo’n 10 jaar geleden achter. Zelfs een boek vasthouden om te lezen, weegt te zwaar. Dus zijn bezigheden zijn erg beperkt.”

2. Hoe ervaar je de zorg?

“Op sommige momenten vind ik het heel zwaar! Vooral wanneer ik zie dat hij zenuwpijnen heeft en ik hem niet kan helpen. Ik voel me dan machteloos en verloren. Dat is zenuwslopend en slorpt heel wat energie van me op. Andere momenten, wanneer hij zich goed voelt, voel ik me ook goed. Dan proberen we intens te genieten van het moment, ook al is dat vaak van korte duur. Wanneer er een romantisch uitje gepland staat of wanneer we eens samen naar de winkel willen gaan, moet hij vaak afhaken omdat hij te gedrogeerd is door de medicatie of te veel pijn heeft. We ‘worden geleefd’, en dat maakt het moeilijk en zwaar, het onvoorspelbare aspect helpt daar zeker niet bij.”

3. Wat zijn de mooie momenten?

“Dat zijn de momenten waarop we samen iets kunnen doen. Dat kunnen kleine dingen zijn: samen een cappuccino drinken of even bij vrienden op bezoek gaan, wat eerder zeldzaam is. En als dan ook de kinderen met z’n allen thuis zijn … dan is het feest voor mij! Dan voel ik me de koningin te rijk.”

4. Wat zijn de moeilijke momenten?

“Ik heb het vooral moeilijk wanneer ik dingen alleen moet doen. Zeker in het weekend, hét moment waarop koppels samen dingen doen. Wanneer het weer beter wordt, wil ik gewoon samen een terrasje kunnen doen. Het is confronterend wanneer dat niet lukt. Want het is voor velen zoiets ‘normaals’, maar voor ons dus vaak niet haalbaar.”

5. Wat doe je om te ontspannen?

“Ik vind het belangrijk voor mezelf om af en toe leuke dingen te doen. Dat kan heel uiteenlopend zijn: wat handwerk doen, in de tuin werken, een uitstapje plannen met mijn zus of vriendin. Als het weer het toelaat, ga ik twee keer per jaar naar zee met mijn man. Als ik hem zie genieten, dan geniet ik ook! De laatste keer dat we aan de zee waren, heeft mijn man twee van de vier dagen geslapen. Dan ga ik wat wandelen. Dat doet ook deugd.”

“Twee keer per jaar ga ik er ook alleen even tussenuit. Gewoon om de batterijen weer op te laden. En elke keer opnieuw is dat met gemengde gevoelens. Liefst zou ik natuurlijk al die dingen samen doen en mijn man niet alleen achterlaten. Maar wil ik het volhouden, dan moet ik van tijd tot tijd even kunnen herbronnen. ‘Je moet goed voor jezelf zorgen, anders kan je ook niet voor hem zorgen. En waar zouden we dan staan?’, zeg ik vaak tegen mezelf.”

“Verder probeer ik mijn ervaringen als mantelzorger te delen met andere mantelzorgers. Zo zit ik bij Samana mee in de stuurgroep mantelzorg regio Mechelen-Turnhout. Samen hebben we al mooie dingen verwezenlijkt. Naast een goed gevoel, geeft me dat ook een energieboost.”

6. Maak je gebruik van enige vorm van dienstverlening?

“Ik probeer zoveel mogelijk hulp in te schakelen. Ik heb al jaren een poetshulp die wekelijks langskomt. Van het WEB krijg ik hulp voor de tuin of andere klusjes in en rond het huis. Ik ben erg blij dat deze vorm van dienstverlening bestaat! Af en toe schakel ik ook de buren in voor hulp. En ook de kinderen helpen mee. Aangezien ik nog halftijds werk, hebben we zo’n twee jaar geleden een personenalarmsysteem aangeschaft. Zo ben ik toch wat meer gerust wanneer ik aan het werk ben. Verder hebben we ook al beroep gedaan op de Minder Mobielen Centrale om mijn echtgenoot naar de kinesist te brengen.”

7. Hoe hou je de balans tussen de zorg, je hobby’s en je familieleven?

“Het is en blijft een uitdaging om een balans te vinden tussen de zorg en al de rest. Voor mij voelt het als ‘balanceren op een slappe koord’. Soms dreig je naar de ene kant over te hellen en soms naar de andere. Het is gewoon allemaal zo veel: werken, het huishouden doen, administratie, mijn alleenstaande moeder van 82 jaar die reumapatiënt is, … Het is steeds een hele uitdaging. Soms moet ik gewoon een rustperiode inlassen, waarin ik dan probeer om enkel het hoogst noodzakelijke te doen.”

8. Heb je een tip voor andere mantelzorgers?

“Zorg heel goed voor jezelf! En laat je zoveel mogelijk omringen door instanties die je kunnen ondersteunen bij de zorg. Zoek ook psychologische ondersteuning voor jezelf. Ik zorg nu 13 jaar voor mijn man. Dat is een hele tijd. Je begint vaak aan de zorg voor iemand, maar je weet niet hoe lang het ‘zorgen voor’ zal duren. Als je niet oplet, ga je er zowel fysiek als mentaal onderdoor. Daarom is het erg belangrijk dat je van in het begin hulp krijgt.”

“Maar moest ik de keuze krijgen, wetende wat ik nu weet, zou ik het gewoon opnieuw doen. Hij is mijn man en ik zie hem graag!”

Meer weten over Rita? Bekijk haar profiel voor de laatste updates en geef haar een warm hartje!

Om de twee weken kiezen wij een ‘mantelzorger van de week’ die we in de bloemetjes zetten. Ken of ben jij iemand die hiervoor in aanmerking komt? Stuur dan een mailtje naar info@ma-zo.be!

Bekijk alle 'Mantelzorgers v/d week'!

mantelzorger van de week      6 reacties       19 april 2017
Annie B. liet reactie achter

Respect en nog heel veel moed gewenst Rita!

Marij L. liet reactie achter

Een supermadam die zich in de Samana mantelzorg stuurgroep ook nog eens inzet voor andere mantelzorgers.

Bea M. liet reactie achter

Veel moed Rita!
Ik bewonder jou!
Een hartelijke groet,
Bea

Ines M. liet reactie achter

Heel veel respect voor jou Rita!

Leen S. liet reactie achter

Het is inderdaad belangrijk om als mantelzorger af en toe een rustperiode in te lassen zodat we er weer tegenaan kunnen. Nog veel steun toegewenst ! Groetjes Leen S.

Leen S. liet reactie achter

Ik wou eens vragen wat betekent WEB , welke dienstverlening is dat precies ?
Groetjes Leen S.

Het verhaal van mantelzorgcoach Tania

Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Hier lees je …

belangen      0 reacties

Het verhaal van mantelzorgcoach Rita

Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Rita Nevelsteen is een van …

belangen      0 reacties