Al van jongs af aan zorgt Carine mee voor haar gehandicapte broer. Toen haar moeder een ongeval kreeg, viel de zorg voor haar broer volledig op haar schouders. Nadien had ook haar moeder steeds meer zorg nodig. Wat zijn de mooie en minder mooie momenten van mantelzorg? Wij vroegen het aan Carine.
1. Hoe ben je mantelzorger geworden?
“Al sinds mijn 11 jaar zorg ik mee voor mijn gehandicapte broer, Jos. Na het overlijden van mijn vader nam ik verschillende taken over, maar toen zag ik het nooit als mantelzorg. Nadat mijn moeder 12 jaar geleden een ongeval had met de fiets, werd ik geleidelijk aan echt mantelzorger. Tijdens haar verblijf in het ziekenhuis nam ik de zorg voor Jos op mij. Na de ziekenhuisopname was mijn moeder niet meer de oude. Sindsdien zorg ik voor haar en voor Jos.”
2. Hoe ervaar je de zorg?
“Eigenlijk is het pas enkele jaren geleden, toen de formulieren van de zorgverzekering voor moeder werden ingevuld, dat ik echt besefte dat ik mantelzorger was. Ze vroegen de naam van de mantelzorger en moeder zei: “Ah, dat is ons Carine natuurlijk!” Na het invullen van de formulieren kreeg ik een uitnodiging van CM om kort te beschrijven hoe ik me voelde als mantelzorger. Bij de start van ‘De Week van de Mantelzorger’ kreeg mijn verhaal een plaatsje in de bijlage van ‘Het Belang van Limburg’.”
“De zorg voor mijn moeder en broer heb ik altijd vanzelfsprekend gevonden. Wanneer mama de zorg voor Jos niet meer aankon, nam ik het gewoon over. En naarmate ze ouder werd, had ze zelf ook meer zorg nodig. Ook dat vond ik niet meer dan normaal. Na alles wat mijn mama voor ons gezin had gedaan, was het nu mijn taak om ervoor te zorgen dat zij de nodige comfort zou krijgen. Jos bleef haar grootste bezorgdheid, dus nam ik de zorg voor hem zoveel mogelijk op mij.”
3. Wat zijn de mooie momenten?
“Mama is nu 79 jaar en qua mobiliteit gaat het niet meer zo goed. Ook haar geheugen laat haar meer en meer in de steek. Maar het is leuk om te zien hoe vindingrijk ze is. Ze doet er namelijk alles aan om niet te tonen hoe vergeetachtig ze ondertussen is geworden. Dat ontroert me, want het is haar manier om mij te besparen van extra zorgen.”
“Na de psychose van Jos was ik zo blij dat ik de twinkel in zijn ogen geleidelijk aan terugzag: hij wist weer dat ik bij hem was en hij was blij om me te zien. Nu gaat het terug beter met Jos, maar we moeten alert blijven. Hij eet en drinkt weer en zit niet meer constant op toilet. Maar na elke maaltijd, bij elke hap die hij eet en elke slok die hij drinkt, is hij onrustig. Hij wordt pas rustig wanneer hij even naar toilet gaat. Dat zijn nog steeds pijnlijke momenten voor mij, want dat is niet het gedrag dat wij ‘kennen‘ van Jos.”
4. Wat zijn de moeilijke momenten?
“Ik vind het bijzonder moeilijk om mijn pupillen, want zo noem ik ze, ongelukkig te zien. Zelfs wanneer mijn moeder haar verdriet en bezorgdheid verbergt, merk ik het toch als het niet goed gaat. En broer Jos is heel spontaan. Als hij gelukkig is, wrijft hij in zijn handen. Dat geeft me zoveel energie en doet me zoveel plezier. Er is een periode geweest dat het psychisch heel slecht ging met Jos. Hij reageerde niet meer en lag in foetushouding. Dat deed me ontzettend veel verdriet.”
“Wanneer ik het moeilijk heb, ga ik naar het graf van mijn vader. En als ik daar volledig alleen ben, vraag ik hem weleens om hulp. Wanneer ik het kerkhof verlaat, heb ik het gevoel dat hij me zegt dat het goed is en dat ik moet blijven doorgaan.”
5. Wat doe je om te ontspannen?
“Ik lees heel graag. Ook fietsen geeft me veel ontspanning, dus fiets ik elke dag naar het werk. Het helpt me om werk en privé gescheiden te houden. Onderweg naar het werk waait de wind mijn zorgen van thuis even weg en ’s avonds geeft de fietstocht naar huis me de tijd om de knop om te draaien en het werk op kantoor achter te laten.”
6. Hoe hou je de balans tussen de zorg, je job en je hobby’s?
“Het ‘zorgen voor …’ staat altijd op de eerste plaats. Wanneer ik weg ben, vraag ik me constant af hoe het met mijn man, mama en broer gaat. Psychisch is het op dit moment heel zwaar voor mij en een goed evenwicht vinden is een heel moeilijke opdracht. Het is iets waar ik iedere dag aan moet werken en dat vraagt kracht. Dat mentale evenwicht vinden, vind ik veel zwaarder dan de fysieke arbeid. Want het leren leven met de beperkingen van iemand die je zo graag ziet, is veel moeilijker dan de beperking zelf!”
7. Heb je een tip voor andere mantelzorgers?
“Niet denken: ik zal het eerst zelf doen en dan zien wat het geeft. Wanneer je te lang wacht om hulp van buitenaf in te schakelen, is de kans groot dat het niet meer geaccepteerd wordt. Het is ook belangrijk om van bij het begin de taken evenwichtig te verdelen onder de betrokken personen. Zo kan je voorkomen dat je in een situatie terecht komt waarin het je allemaal teveel wordt. Zorgen voor je ouders, voor mensen met een beperking, … de zorg neemt enkel toe. Een goede taakverdeling is dus geen overbodige luxe!”
Meer weten over Carine? Bekijk haar profiel voor de laatste updates en geef haar een warm hartje!
Om de twee weken kiezen wij een ‘mantelzorger van de week’ die we in de bloemetjes zetten. Ken of ben jij iemand die hiervoor in aanmerking komt? Stuur dan een mailtje naar info@ma-zo.be!
Bekijk alle 'Mantelzorgers v/d week'!
Carine Gilissen is een van de vrijwilligers die mee artikels zal schrijven voor Ma-zo. Met haar jarenlange ervaring zal ze haar licht werpen op tal van mantelzorgzaken. Wil jij schrijven voor Ma-zo? Stuur dan een mailtje naar info@ma-zo.be!
4 reacties
03 mei 2016
Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Hier lees je …
0 reacties
Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Rita Nevelsteen is een van …
0 reacties
Ik geef je graag een warm hartje Carine! Vanop zo'n jonge leeftijd toch al mee helpen zorgen voor iemand, dat moet niet evident zijn.
Hopelijk lukt het je steeds beter om dat evenwicht wel te vinden! Ik wens je alvast veel moed!
Blijven volhouden Carine!
Andre V
Ik geef je graag een warm hartje Carine en Proficiat !
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.