Bea neemt de zorg op voor haar moeder, die 93 jaar oud is. Soms is het ‘zorgen voor’ zwaar. Maar Bea is pas gelukkig wanneer haar moeder gelukkig is. Wat zijn volgens haar de mooie en moeilijke momenten? We stelden haar onze acht mantelzorgvragen.
1. Hoe ben je mantelzorger geworden?
“Ik ondersteun mijn hoogbejaarde mama al verschillende jaren. Ze is nu 93 jaar. Ik vond het altijd vanzelfsprekend om dit te doen: hulp bieden aan iemand die het nodig heeft. Wat ik voor haar doe, is eigenlijk hetzelfde als wat zij gedurende vele jaren voor ons gedaan heeft. Ik heb nog drie broers en twee zussen.”
“Lange tijd wist ik niet dat ik mantelzorger was. Ik kende de term zelfs niet. Maar een paar jaar terug las ik een artikel over mantelzorg, geschreven door een educatief medewerker van Samana. Ik nam contact op met de schrijver en vroeg hem of ik ook mantelzorger was. Ik somde mijn zorgtaken op: wassen, strijken, onderhoud van het appartement, consultatie van artsen, boodschappen doen, koken, uitstapjes plannen, meegaan naar de wekelijkse misviering, medicatie bijhouden en klaarzetten, samen gaan wandelen met de rollator of rolstoel, … Hij zei me: “Bea, als jij geen mantelzorger bent, is niemand mantelzorger.” Wat ik voor haar doe, doe ik uit respect, liefde en dankbaarheid.”
2. Hoe ervaar je de zorg?
“De laatste jaren is de zorg sterk toegenomen. Ze is bijna volledig afhankelijk. Mentaal lukt alles nog vrij goed. Maar fysiek gaat het heel wat minder. Ze kan niet meer zonder wandelstok, looprek, rollator of rolstoel, afhankelijk van de afstand die ze moet afleggen. Sinds ik op pensioen ben, ga ik ongeveer drie dagen per week langs om voor haar te zorgen.”
3. Wat zijn de mooie momenten?
“Ik ben gelukkig wanneer zij gelukkig is! Zo geniet ik ervan wanneer ze genoten heeft van de door mij bereide maaltijd. Samen een tasje koffie drinken, waarbij ik het nieuws uit het dorp vertel, vindt ons mama heerlijk. Ze is dankbaar voor elk klein gebaar: elk bezoekje, telefoontje, elke vorm van hulp. Ik ben vooral dankbaar dat ze op zo’n hoge leeftijd toch nog vrij goed is. Ze heeft wel hulp nodig, maar ze is altijd tevreden en heeft steeds een glimlach op het gezicht.”
4. Wat zijn de moeilijke momenten?
“Ik zie het verschil met hoe ze twee jaar geleden was, wat ze toen nog kon, en dat baart me zorgen. En soms is het ‘zorgen voor …’ ook gewoon zwaar. De zorg komt steeds terug en het wordt alsmaar meer. Mama is iemand die houdt van routines en vaste afspraken. Ze heeft het liefst altijd dezelfde persoon die bepaalde taken voor haar doet. Maar dat weegt natuurlijk.”
“Soms maak ik me ook zorgen over haar mentale toestand. Dan heb ik het gevoel dat ze toch niet meer alles begrijpt. Moest ze op mentaal vlak echt beginnen aftakelen, zou ik het heel moeilijk hebben. Maar voorlopig ben ik zeer dankbaar dat ze nog vrij goed is.”
5. Wat doe je om te ontspannen?
“Mijn eigen huishouden doen, is ontspanning voor mij. Daarnaast hou ik heel erg van de natuur. Ik heb groene vingers, dus in de tuin werken, tussen de struiken en bloemen, doe ik met veel plezier. Ik wandel graag en verwen mezelf regelmatig met een kort reisje. Een tentoonstelling, concert of erfgoeddag meepikken, is ook pure ontspanning. Verder lees ik graag een interessant artikel of boek.”
6. Maak je gebruik van enige vorm van dienstverlening?
“Mama krijgt tweemaal per dag hulp van een verpleegkundige. En haar middagmaal komt van de traiteur. Voor de overige dingen doet ze het liefst beroep op haar kinderen. Dat komt omdat ze niet zo graag als zorgbehoevende wordt aanzien. Vandaar dat ik bij dit artikel alleen op de foto sta en niet samen met haar.”
7. Hoe hou je de balans tussen de zorg, je hobby’s en je familieleven?
“Momenteel kan ik de zorg voor mama beperken tot drie dagen per week. Verder bel ik haar één- of tweemaal per dag om te horen of alles in orde is. Als alles in orde is, ben ik gerustgesteld. Voor mij komt mama altijd op de eerste plaats. Dat is niet gemakkelijk, want ik besef dat ik daardoor dingen moet opofferen. Een groot deel van je eigen leven komt namelijk in het teken te staan van de zorg voor iemand anders.”
8. Heb je een tip voor andere mantelzorgers?
“Ik heb allerlei tips! Eerst en vooral: doe het graag. Dat maakt het minder zwaar, althans voor mij. Op het einde van de dag ben ik moe, maar voldaan. Ik hou alle afspraken goed bij in een agenda, zo hoef ik er niet steeds over te piekeren. De vrije dagen in mijn agenda zijn voor vrienden en familie. Het is belangrijk om je sociale contacten te blijven onderhouden.”
“Verder probeer ik geregeld een kort tripje te maken, waarbij ik de zorg even doorgeef aan iemand anders. Mijn afwezigheid bereid ik wel zeer goed voor, want mama wijkt niet graag af van het vertrouwde. Nog een belangrijke tip: jaag je niet te veel op! Krijg je zaken niet gedaan? Dan is er morgen weer een andere dag. Bovendien ben je sterker dan je denkt, ook de moeilijke momenten zullen passeren. Kijk naar de toekomst, dan valt de schaduw achter je!”
Meer weten over Bea? Bekijk haar profiel voor de laatste updates en geef haar een warm hartje!
Om de twee weken kiezen wij een ‘mantelzorger van de week’ die we in de bloemetjes zetten. Ken of ben jij iemand die hiervoor in aanmerking komt? Stuur dan een mailtje naar info@ma-zo.be!
Bekijk alle 'Mantelzorgers v/d week'!
2 reacties
18 mei 2017
Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Hier lees je …
0 reacties
Tien ervaringsdeskundige mantelzorgcoaches (EMC’s) gaan voortaan mantelzorgers uit hun buurt coachen om zo hun weerbaarheid te vergroten. Rita Nevelsteen is een van …
0 reacties
Het is inderdaad niet vanzelfsprekend steeds klaar te staan en jezelf in de schaduw te plaatsen. Maar de beloning, het blije gezicht dat je steeds weer krijgt maakt de inspanningen draaglijk. Veel sterkte
Dankjewel Jeroom!
Van harte,
Bea
Log in of registreer je om reacties te plaatsen.